Britney onderging sekseverandering in Thailand

‘Ik wist altijd al dat ik een meisje was’

We hebben allemaal wel een doel in het leven. Soms heel duidelijk omlijnd en beschreven, soms weer heel vaag en onbereikbaar. Voor Britney was er een wel héél erg duidelijk omschreven levensdoel: een sekseverandering ondergaan van man naar vrouw. Uiteindelijk kwam ze eerder dit jaar in Thailand terecht voor een grondige ‘verbouwing’.

Britney (zoals ze nu genoemd wil worden) is een vriend van een wederzijdse vriendin. We leerden elkaar kennen op de Technische School. Toen was ze nog een jongen, alleen wel met lange nagels en iemand die veel optrok met meisjes. Zeven jaar geleden was deze vriendin op vakantie in Suriname en zochten we Britney weer op. Dit keer was het overduidelijk: Britney zag eruit als een vrouw en had na lang experimenteren haar eigen vrouwelijke kledingstijl ontwikkeld. En nu, zeven jaar later, is het proces afgerond en het doel bereikt. Britney is vrouw geworden! Met alles erop en eraan, de artsen hebben prima werk verzet. Wie niet beter weet, zou denken dat Britney als een meisje geboren is. Ook aan haar stem valt totaal niets af te leiden.
 “Voor mij was het altijd al duidelijk, ik was een meisje”, legt Britney uit. “Ik was in het verkeerde lichaam geboren, maar voor de rest hoorde ik volkomen bij de meisjes. Ik kon jongens nooit snappen en me ook niet voorstellen hoe ze zich voelden. Het leek alsof ik gewoon niet daarbij hoorde. Terwijl, als ik met meisjes was, kon ik ze helemaal begrijpen. Ik heb toen voor mezelf vastgesteld dat ik dan ook echt een meisje wilde worden; dus met borsten, een vagina en zonder adamsappel. Anderen stellen zichzelf tot doel om een huis te kopen, een perceel te bezitten of man en kinderen te hebben. Vrouw worden was mijn levensdoel.”

Hormonen
Maar het is niet eenvoudig om dat in Suriname te verwezenlijken. Britney leek behalve in het verkeerde lichaam, ook in het verkeerde land te wonen. “Het eerste waar ik naar op zoek ging waren vrouwelijke hormonen, maar deze zijn in Suriname niet te krijgen. Zelfs in Nederland, waar ik ook vaak heen ging, lagen ze niet bepaald voor het oprapen. Om toch enigszins voldoening te hebben, begon ik met de zwaarste anticonceptiepil. Maar daar werd ik alleen maar dik van en de borsten kwamen niet. Ik ben toen overgestapt op spuitjes, dus de prikpil. De zwaarste. Die kon ik krijgen bij diverse Braziliaanse klinieken in Paramaribo-Noord. Maar ook dat werkte niet. Ik kreeg een steeds grotere buik, verder niets.”
Britney besloot dat een drastischer aanpak nodig was en stapte naar een plastische chirurg in Suriname. “Ik had van anderen goede geluiden gehoord over hem en besloot hem op te zoeken. Hij was zeer verbaasd over mijn wensen. Ik was de eerste die naar hem toe kwam met zo’n vraag. Hij zei dat hij tijdens zijn studie wel te maken had gehad met operaties voor sekseverandering, maar dat hij dit nooit in Suriname had gedaan. Eigenlijk wist hij niet zo goed wat hij met me aan moest. Toen ik dat merkte begon ik te twijfelen. Het ging wel om een operatie met risico’s, dus besloot te beginnen met iets eenvoudigs. Ik had van anderen gehoord dat hij netjes werkte bij borstvergrotingen en -verkleiningen dus ik dacht alvast daaraan te beginnen. Intussen stuurde hij me naar de psycholoog.”
Ook die was heel erg verbaasd en zei volgens Britney dat ze nog nooit zo een geval zelf begeleid had. “Kan je dat voorstellen? Ze kwam me zeggen: Wat interessant! Ik krijg zo’n patiënt voor het eerst. Ik ga van jou leren. En ik dacht: ‘ja hoor, maar intussen betaal ik jou wel’. Toch ben ik een paar keer geweest, omdat ik wilde doorzetten. Intussen zocht ik verder naar mogelijkheden om die operatie te kunnen doen.”

Zoektocht
Een intensieve zoektocht op internet leerde dat er van alles mogelijk was. Een seksverandering operatie kon in Brazilië bijvoorbeeld al vanaf vijfduizend USdollar en met spuitjes kon je in Suriname al voor weinig geld je borsten laten vergroten. Maar verhalen over mislukkingen waren er ook legio: mensen die bijvoorbeeld een borstvergroting hadden laten doen met siliconen en deze plotseling helemaal in hun nek hadden. “Dus Brazilië leek me niet zo een goede optie”, zegt Britney met een verschrikte uitdrukking. Nederland was een peperdure optie. “Elke ligdag alleen al kostte ongeveer vijftienhonderd euro per dag! En dat zonder operatiekosten, zonder de kosten voor het voortraject en zonder de medicijnen. Ook wist ik niet van tevoren hoe lang het herstel zou gaan duren. Ik besloot dus verder te kijken.
“Op internet kwam ik steeds weer Thailand tegen. Ik heb naderhand begrepen dat veel Nederlandse plastisch chirurgen vooraf in Thailand hebben geleerd hoe ze een vagina moeten maken. Na veel zoeken kwam ik terecht bij één van de topklinieken in Thailand: Piyavate Hospital. Ik was zeer sceptisch. Ik bedoel, Thailand is niet bepaald om de hoek en het is een heel andere, voor mij onbekende cultuur en omgeving. Ik had dus echt twijfels. Uiteindelijk heb ik na lang tobben de knoop doorgehakt. Ik heb het geld maar overgemaakt, anders zou ik geen operatiedatum kunnen krijgen. Nadat ik het geld had gestort gaven ze mij 22 april 2009 als operatiedatum. Op die dag zou mijn leven gaan veranderen.”

Traject
Maar voor het zover was moest Britney door een lang en zwaar traject. “Het is echt niet zoals sommige mensen denken: hup penis eraf, gaatje maken en klaar is Kees. Echt niet! Ik moest alvast in Suriname de diverse bloedonderzoeken doen. Die kliniek in Thailand was geen makkelijke. Als een test zou uitwijzen dat je bijvoorbeeld Hiv of Hepatitis had, ging het feest absoluut niet door. Ook geestelijk moest je in orde zijn en dat onderzoek moest ook in Suriname gebeuren. Ik ben daarvoor bij diverse klinieken in Paramaribo geweest en van de psycholoog die ik eerder had geconsulteerd kreeg ik na een test met pakweg 250 vragen een aanbevelingsbrief.
“Eindelijk kwam ik op 16 april aan in Thailand. Mijn moeder is met me meegereisd. We werden opgehaald door iemand van de kliniek en naar ons hotel gebracht. Na een paar dagen hebben we de chirurg ontmoet en werden diverse tests herhaald. Het was echt een topkliniek. Tapijten op de grond, alles van glas en het nieuwste van het nieuwste aan apparatuur. Ik moest naarmate de operatiedatum naderde steeds minder en zo vloeibaar mogelijk eten. Ook hebben ze toen mijn penis gemeten om na te gaan hoe diep mijn vagina wel zou kunnen worden, want de lengte van je jongeheer bepaalt hoe diep je vagina wordt. Dus als je een kleintje hebt, heb je reuze pech!” zegt Britney lachend.
Ze legt uit dat de zenuwen verbonden aan de penis worden gebruikt om de clitoris te ‘vervaardigen’. Britney liet niet alleen haar jongeheer ombouwen tot een vrouwengereedschap maar liet ook borsten aanbrengen en de adamsappel verwijderen. Al met al een acht uur durende herstructurering, die met alle kosten voor ticket, verblijven, onderzoekingen en herstel ongeveer 70.000 euro heeft gekost, geld dat ze drie jaar lang heeft gespaard door keihard te werken als adult entertainer.
Na de operatie werd Britney met een voldaan gevoel wakker en was ze zeer tevreden over het resultaat. “Het deed wel een beetje pijn daarna, maar al met al is het herstel best wel snel gegaan. Ik kon na vijf dagen het ziekenhuis verlaten en na een maand kon ik weer een beetje goed lopen. Die hele maand was ik ondergebracht in een hotel in Thailand en het personeel van de kliniek kwam me daar verzorgen. Na drie maanden was ik vrijwel helemaal hersteld. De enige bijwerking die ik heb is dat mijn haar wel erg aan het snijden is, ik denk door de narcose. Verder had ik een beetje gedacht dat ik me anders zou voelen, maar dat is niet zo.”
Haar nieuwe vagina kan ze nog niet goed gebruiken. Ze moet het zelf dagelijks beetje bij beetje open wringen met een dildo, anders gaat het dicht. En ze moet de vrouwelijke hormonen die ze in Thailand heeft gekocht blijvend slikken. “Het is trouwens nog best gevoelig, dus ik heb geen haast met seksuele penetratie, ik heb gelukkig mijn achterdeur nog”, zegt ze gierend.
Ze wijst naar de dildo. “Ik denk dat ik echter een diepere en wijdere vaginaopening nodig heb, want de meeste mannen hebben toch wel een iets grotere penis dan dit.
“Het enige wat ik nog zou willen doen is mijn gezichtshaar laten weglaseren, want dat scheren elke dag vind ik zo mannelijk! En ik wil heupen laten aanbrengen, die heb ik nu nog niet echt. Ik wil ook mijn naam officieel nog laten veranderen en in mijn paspoort laten zetten dat ik vrouw ben. Ook dat is een unicum in Suriname, dus ik ben nog even aan het uitzoeken hoe dat moet.”

Relatie
Britney vindt dat er in de samenleving nogal wat verwarring bestaat over homoseksueel zijn en geboren zijn in een mannenlichaam, terwijl je van binnen een vrouw bent. “Omdat ik in hart en ziel een meisje ben, viel ik ook altijd op jongens. Seks heb ik dan ook alleen met mannen gehad. Hoewel de seks wel een beetje neerkwam op homoseks was het dat niet, want ik ben niet homoseksueel en de mannen die op mij vallen zien in mij een mooi meisje en zijn hetero. Ik was altijd heel duidelijk over wat ik was en waar mijn voorkeur naar uitging. Uiteindelijk heb ik ervaren dat veel van hen dat niet erg vonden, mits niemand het wist, omdat de maatschappij daar nogal raar mee om kan gaan.”
Bij zo’n grondige levensverandering is steun van een partner, familie en omgeving bijna onontbeerlijk. Britney heeft die steun gelukkig gekregen. “Ik heb trouwens al drie jaar een lieve vriend, die gewoon hetero is en mij door dik en dun heeft gesteund. Ook mijn familie en ouders hebben mij geholpen en dat heeft me zeer gesterkt. De vrienden die ik toen had ben ik voor een groot deel kwijt, omdat ze jaloers zijn op me of niet zo goed weten wat ze met me aan moeten. Ik heb daar echter niets mee te maken, want het is mijn leven. Aan iedereen die zich voelt zoals ik dat deed zeg ik: ga voor je droom, werk aan de realisatie ervan en trek je van anderen die negatief denken, niets aan. Je doel in het leven is om jezelf gelukkig te maken, want per slot van rekening moet jij met jezelf verder.”

0

Gedeeld