Saamaka

Saamaka

Saamaka

Menno Marrenga GEPLAATST OP 1 augustus 2012

Menno Marrenga woont al tientallen jaren langs de Boven-Surinamerivier. Hij deelt zijn belevenissen met de lezers

Schoolkennis

Kodjo is een elektronica-reparatiebedrijf begonnen: hij repareert telefoons, dvd-spelers en televisies. Ik had hem dat afgeraden: te moeilijk. Ik ben zelf natuurkundig ingenieur met een flinke dosis elektronica in mijn opleiding, maar zonder forse investering in meetapparatuur waag ik me niet aan reparatiewerk. Maar Kodjo durft het wel aan. Ik wilde voor hem de belangrijkste meters regelen, maar hij kent het verschil tussen een ampère en een hertz niet en dan heeft meetapparatuur geen zin.

Saamaka

Saamaka

Menno Marrenga GEPLAATST OP 1 juli 2012

Menno Marrenga woont al tientallen jaren langs de Boven-Surinamerivier. Hij deelt zijn belevenissen met de lezers

Elektrisch licht

Tot voor kort gebruikte ik geen elektrisch licht, want er is niet overal in het bos overheidsstroom. Ik had wel een generator, maar die was voor mijn werk. Ik ga geen generator van vijf kilowatt draaien voor een paar lampjes, dat is verspilling. Maar als mijn generator toch aan moet voor de draaibank, dan laad ik daar gelijk een accu mee op. In principe kan ik daarmee ‘s avonds elektrisch licht maken, maar in de praktijk werkt het niet.

Saamaka

Saamaka

Menno Marrenga GEPLAATST OP 1 juli 2012

Menno Marrenga woont al tientallen jaren langs de Boven-Surinamerivier. Hij deelt zijn belevenissen met de lezers

Elektrisch licht

Tot voor kort gebruikte ik geen elektrisch licht, want er is niet overal in het bos overheidsstroom. Ik had wel een generator, maar die was voor mijn werk. Ik ga geen generator van vijf kilowatt draaien voor een paar lampjes, dat is verspilling. Maar als mijn generator toch aan moet voor de draaibank, dan laad ik daar gelijk een accu mee op. In principe kan ik daarmee ‘s avonds elektrisch licht maken, maar in de praktijk werkt het niet.

Saamaka

Saamaka

Menno Marrenga GEPLAATST OP 1 juni 2012

Menno Marrenga woont al tientallen jaren langs de Boven-Surinamerivier. Hij deelt zijn belevenissen met de lezers

Kennismaken

Het was warm en ik moest nog ver. Daarom legde ik mijn korjaal op de zandplaat achter het eiland. Ik baadde en maakte eten klaar: kwak met zout, gemakkelijk voedsel voor lange reizen. Toen kwamen twee jongetjes, wadend vanaf het eiland, uit het dorp daarachter. In dat dorp is een ondernemer die het zonder mijn hulp goed doet, dus ik kom er wel eens, maar niet vaak. De jongens wisten wie ik was, ik zal hen vast wel eens hebben gezien, maar er zijn zo veel van, dat ik ze niet herkende. Ze groetten beleefd en vroegen toen of ik kinderen boeleer.

Saamaka

Saamaka: Kennismaken

Menno Marrenga GEPLAATST OP 1 juni 2012

Menno Marrenga woont al tientallen jaren langs de Boven-Surinamerivier. Hij deelt zijn belevenissen met de lezers

Het was warm en ik moest nog ver. Daarom legde ik mijn korjaal op de zandplaat achter het eiland. Ik baadde en maakte eten klaar: kwak met zout, gemakkelijk voedsel voor lange reizen. Toen kwamen twee jongetjes, wadend vanaf het eiland, uit het dorp daarachter. In dat dorp is een ondernemer die het zonder mijn hulp goed doet, dus ik kom er wel eens, maar niet vaak. De jongens wisten wie ik was, ik zal hen vast wel eens hebben gezien, maar er zijn zo veel van, dat ik ze niet herkende. Ze groetten beleefd en vroegen toen of ik kinderen boeleer.

Saamaka

Saamaka

Menno Marrenga GEPLAATST OP 1 mei 2012

Menno Marrenga woont al tientallen jaren langs de Boven-Surinamerivier. Hij deelt zijn belevenissen met de lezers

Droom en werkelijkheid

“Ik ging vaat wassen. Toen liep ik door het oerwoud. Er was een lange tunnel. Aan het eind was licht: een open plek, een grasveld en een beekje met helder water en zonnevlekjes. Ik wilde naar het strand aan de overkant, maar er lag een slang voor de brug, ik kon dus niet verder. En ik was naakt, had zelfs geen laarzen aan, dus pakte ik een stok en verjoeg de slang. Toen ging ik de brug over en kon ik vaat wassen.”

Saamaka

Saamaka

Menno Marrenga GEPLAATST OP 1 april 2012

Menno Marrenga woont al tientallen jaren langs de Boven-Surinamerivier. Hij deelt zijn belevenissen met de lezers

Bruinhart kappen

“Een bruinhartboom heeft grote, houtige zaden. Die vallen recht naar beneden. Ze zijn oneetbaar en geen enkel beest verspreid ze. Heel anders dan awara. De zaailingen van bruinhart komen niet verder weg dan de takken reiken. Bruinhart verplaatst zich dus met de snelheid van een taklengte per generatie: een halve meter per jaar. Als je bruinhartbomen uitroeit in een gebied van honderd meter, dan duurt het tweehonderd jaar voor die weer terug kunnen komen.”