Het literatuurfestival ‘Diversity is Power’ was vorig jaar zo’n succes, dat het evenement nu voor de tweede keer wordt gehouden. Dit keer niet in ons eigen land, maar in Zuid-Afrika. Ook leden van de Schrijversgroep 77 reizen deze maand af.
Steden dragen vaak een eeuwenoude geschiedenis met zich mee: ze vertellen het verhaal van een volk en hun cultuur. Ook in Paramaribo staan stuk voor stuk prachtige gebouwen, met elk een eigen historie. Het staat niet voor niets op de werelderfgoed lijst van Unesco. Toch is de Nederlandse architecte Aimée de Back niet overtuigd dat dit belangrijke predikaat de toekomst van de monumenten in de stad veilig stelt. Om de historische rijkdom van de stad meer onder de aandacht te brengen, heeft zij alle monumenten in kaart gebracht op een poster. Dit is volgens haar noodzakelijk, “omdat er anders veel panden in de nabije toekomst zullen verdwijnen.”
Tien jaar lang verzorgde Elka Sookdewsing het kookprogramma ‘Culinair’. Tien jaar! Dat is een lange tijd als een programma met zo’n monotoon stemgeluid en zo weinig bevlogenheid gepresenteerd wordt. Eigenlijk kon je alleen maar reikhalzend uitkijken naar de dingen die mis gingen (een pan die dreigt te vallen, een onwillige aardappel, gemorste massala), zodat er toch nog iets te lachen viel (want kennelijk vond de sponsor het duur om die scène dan over te filmen). Daarbij vergeleken zijn de kookprogramma’s van Soeng Ngie een feest, maar Mike Fung neemt dan ook de moeite om z’n hele kookgerei mee het bos in te slepen, of naar het strand van Matapica. Bovendien druipt bij hem het enthousiasme er van af, en dat werkt nou eenmaal inspirerend.
Steden dragen vaak een eeuwenoude geschiedenis met zich mee: ze vertellen het verhaal van een volk en hun cultuur. Ook in Paramaribo staan stuk voor stuk prachtige gebouwen, met elk een eigen historie. Het staat niet voor niets op de werelderfgoed lijst van Unesco. Toch is de Nederlandse architecte Aimée de Back niet overtuigd dat dit belangrijke predikaat de toekomst van de monumenten in de stad veilig stelt. Om de historische rijkdom van de stad meer onder de aandacht te brengen, heeft zij alle monumenten in kaart gebracht op een poster. Dit is volgens haar noodzakelijk, “omdat er anders veel panden in de nabije toekomst zullen verdwijnen.”
Tien jaar lang verzorgde Elka Sookdewsing het kookprogramma ‘Culinair’. Tien jaar! Dat is een lange tijd als een programma met zo’n monotoon stemgeluid en zo weinig bevlogenheid gepresenteerd wordt. Eigenlijk kon je alleen maar reikhalzend uitkijken naar de dingen die mis gingen (een pan die dreigt te vallen, een onwillige aardappel, gemorste massala), zodat er toch nog iets te lachen viel (want kennelijk vond de sponsor het duur om die scène dan over te filmen). Daarbij vergeleken zijn de kookprogramma’s van Soeng Ngie een feest, maar Mike Fung neemt dan ook de moeite om z’n hele kookgerei mee het bos in te slepen, of naar het strand van Matapica. Bovendien druipt bij hem het enthousiasme er van af, en dat werkt nou eenmaal inspirerend.
Wat gaat het toch snel: deze maand bestaat Parbode alweer twee jaar. Gelukkig zijn we er de afgelopen tijd met aanzienlijk minder kleerscheuren van afgekomen dan in het eerste jaar. Geen bedreigingen, processen, kort gedingen en aanhoudingen voor een ‘aanklacht wegens smaad’. Je zou je ongerust gaan maken: zijn we minder kritisch aan het worden? Zijn we ons venijn kwijt? Wegen we onze woorden van schrik nu op een goudschaaltje? Of, en dat kan natuurlijk ook, men is zo zoetjes aan gewend aan het soms venijnige toontje van dit enkelbijtertje. Parbode: uw eigen luis in de pels.
Wat gaat het toch snel: deze maand bestaat Parbode alweer twee jaar. Gelukkig zijn we er de afgelopen tijd met aanzienlijk minder kleerscheuren van afgekomen dan in het eerste jaar. Geen bedreigingen, processen, kort gedingen en aanhoudingen voor een ‘aanklacht wegens smaad’. Je zou je ongerust gaan maken: zijn we minder kritisch aan het worden? Zijn we ons venijn kwijt? Wegen we onze woorden van schrik nu op een goudschaaltje? Of, en dat kan natuurlijk ook, men is zo zoetjes aan gewend aan het soms venijnige toontje van dit enkelbijtertje. Parbode: uw eigen luis in de pels.
Suriname is waarschijnlijk het enige Caricom-land dat geen cricket, maar voetbal als volksport kent. Velen van ons waren of zijn nog steeds niet op de hoogte van het cricketgebeuren in ons land, maar dat wil niet zeggen dat het er nooit heeft bestaan. Want de cricketsport zal dit jaar zijn 120-jarige bestaan in Suriname vieren. We doen het overigens niet slecht, gezien de recente promotie naar de eerste divisie van de Americas World Cricket League.
In 2009 is het tweehonderd jaar geleden dat pater Petrus Donders geboren werd in Tilburg. Hij is, als melaatsen pastor in Batavia, al zalig verklaard; nu zoekt men nog naar een wonder dat aan hem toegeschreven kan worden, zodat Rome hem heilig kan verklaren. Maar voor familielid Lout Donders is zijn oudoom zo al heilig genoeg. Eerder dit jaar was hij hier met zijn filmcrew voor het maken van een documentaire.
Jaap Meijer (1912-1993) was een joodse historicus met een verbluffende feitenkennis, die zich, nadat hij met zijn gezin het gruwelkamp Bergen-Belsen overleefde, zou vastbijten in het bijna verdwenen joodse erfgoed. Zijn zoon Ischa (1943-1995) was als journalist een gevreesd interviewer die zich vooral stortte op het hoe en waarom van de jodenvervolging. Evelien Gans schreef een biografie over vader én zoon. Wat het eerste deel voor Suriname zo interessant maakt is dat Jaap Meijer in 1953 als verstokt zionist niet voor Israël, maar voor Suriname koos.
Price Based Country test mode enabled for testing Suriname. You should do tests on private browsing mode. Browse in private with Firefox, Chrome and Safari
