Parbode-hoofdredacteur Iwan Brave
laat zijn gedachten golven
Dubbele hemelvaart
‘Ikke!’, riepen we hard in koor toen onze moeder, zomaar op een dag, vroeg: ‘Wie wil er naar Nederland?’ Ik was de jongste en amper zes. Wat Nederland precies inhield, wist ik niet. Ja, we moesten Nederlands praten want dat was ‘beschaafd’ en Suriname ‘is van Nederland’, leerde je. Desondanks besefte ik niet dat het een land was. Voor mij was Nederland een soort hemel, omdat het vliegtuig erheen ging. Bij tijd en wijle vloog er een heel hoog over, een witte streep trekkend door het blauw.