Nieuwe buren
Voor veel Euro Surinamers is het bijna vanzelfsprekend: Een huis in Suriname bouwen om lange vakanties door te brengen, na je pensioen te overwinteren en uiteindelijk te remigreren. Hoe goed we ook aangepast en ingeburgerd zijn, niemand wil hier op zijn oude dag door de ijzige wind strompelen, uitglijden in de sneeuw of achter het raam blijven zitten.
Verleiding
Ik ben op bezoek bij mijn ooms Paul en Marinus in Paramaribo. Ze zijn de zestig allang gepasseerd, Marinus is mager, Paul dik. Beiden hebben een grote mond en een scherpe tong. Vroeger was ik bang voor ze, want ze trokken graag aan je oren en klapten je onverwachts op je achterhoofd. Nu ze oud zijn, kan ik best met ze lachen. Af en toe krijg ik nog wel een klap op mijn achterhoofd.
Boos
Ik had diepe snijwonden in de poten van zijn pitbull gehecht. Hij had met enorme tegenzin de rekening betaald. Ik had het verband daarna twee keer verwisseld, maar de genezing ging niet vlot. De Antilliaanse jongeman kwam nu voor de derde keer. Hij meldde zich aan de balie en keek mij aan met een blik die mij een ongemakkelijk gevoel gaf. Hij had een T-shirt zonder mouwen aan. De schouders en armen die daar uit tevoorschijn kwamen waren indrukwekkend. De tatoeages ook. Het waren niet de sierlijke kunstwerkjes die de jeugd tegenwoordig, zonder lang nadenken, op het lichaam plant. Het waren grillige letters, die slordig over de zware spierbundels liepen.
Opvoeding
Wij EuroSuri’s weten precies in welke opzichten Nederlanders en Surinamers verschillen. We hebben het allemaal al een keer gezien, soms er mee geworsteld en altijd overleefd. We verbazen ons nog maar zelden over het gedrag van de Nederlander. Sterker nog, bepaalde dingen nemen we onbewust over. We betrappen ons er op dat we drie zoenen geven bij een begroeting en onze gasten niet standaard meer vragen of ze mee willen eten. We komen zelfs, op de een of andere manier, op tijd op onze afspraken.
Haren
De vrouw boog zich over de balie van mijn praktijk. Ze was de enige in de wachtkamer zonder huisdier. Haar lichaamstaal was die van iemand die zich zo klein mogelijk probeerde te maken. Die het liefst onzichtbaar zou zijn. Ze praatte zacht, alsof ze bang was dat anderen zouden horen wat ze zei. Ze was Surinaams, een knap gezicht, zwaar opgemaakte ogen. Ik schatte haar een jaar of dertig. “Dokter, mag ik u wat vragen?” vroeg ze. “Natuurlijk”, antwoordde ik. Ik hoopte het snel af te kunnen handelen. “Ik heb last van haren in huis”, zei ze.
Geef
Zittend op het terras van Rituals bij Krasnapolsky, geniet ik met mijn Euro-Surinaams gezin van ijskoffie en andere onzinnige consumpties. Heel Suriname lijkt er voorbij te lopen. We kijken en leveren af en toe commentaar op te strak ingepakte lichaamsdelen, onbegrijpelijke kledingsstukken en te opzichtige sieraden. De zwervers die langskomen, leren we al snel kennen.
Paranormaal
Ik was nog steeds een beetje in verwarring over wat een medium had gezegd over mijn overleden vader. Maar al snel volgde een nieuwe paranormale ervaring in mijn tot nu toe nuchtere leven. Bij de diploma-uitreiking van een cursus die ik had gevolgd, werd een medium uitgenodigd. Mijn beeld van een medium, een licht gebocheld oud vrouwtje in een donker gewaad, bleek niet te kloppen. Cora was een slanke blonde dame van middelbare leeftijd, met een charmante glimlach. Het enige opvallende aan haar was haar roze kleding. Ze nam bij mijn medecursisten plaats aan tafel en legde wat poppetjes in het midden. Ze hadden wat weg van engeltjes, maar waren er eigenlijk te lelijk voor.
Vader
Als je je vader nooit gekend hebt, blijf je nieuwsgierig. Mijn ouders scheidden toen ik nog een peuter was en mijn vader stierf een paar jaar later. Ik heb geen enkele herinnering aan hem. Alleen foto’s en verhalen. Hij kwam uit een respectabele familie, was actief in de politiek, charismatisch, populair. Vrouwen konden hem moeilijk weerstaan, baarden zijn kinderen, maar konden verder op weinig rekenen. Hij had altijd grootse plannen, die meestal mislukten. Eén zo een mislukking deed hem zelfs in de gevangenis belanden. Hij stierf jong, 47 pas.
Vader
Als je je vader nooit gekend hebt, blijf je nieuwsgierig. Mijn ouders scheidden toen ik nog een peuter was en mijn vader stierf een paar jaar later. Ik heb geen enkele herinnering aan hem. Alleen foto’s en verhalen. Hij kwam uit een respectabele familie, was actief in de politiek, charismatisch, populair. Vrouwen konden hem moeilijk weerstaan, baarden zijn kinderen, maar konden verder op weinig rekenen. Hij had altijd grootse plannen, die meestal mislukten. Eén zo een mislukking deed hem zelfs in de gevangenis belanden. Hij stierf jong, 47 pas.
Als vakantieganger in Suriname word je vaak opgehaald voor wat gezellig vermaak. Deze avond waren het mijn neven Glenn en Ronnie. Ze zijn van mijn leeftijd, hebben ook in Nederland gestudeerd, zijn er getrouwd en daarna geremigreerd. Het is nog vroeg en we zijn kennelijk de eerste bezoekers in de kroeg. Er zit maar één persoon aan de bar. Een jonge vrouw die vriendelijk naar ons glimlacht. Ze is blond en erg knap. Haar zwaar opgemaakte ogen hebben zowel iets verleidelijks als iets treurigs.
Price Based Country test mode enabled for testing Suriname. You should do tests on private browsing mode. Browse in private with Firefox, Chrome and Safari
