Brownsberg
Suriname roept bij de gemiddelde Nederlander gevoelens op van een land dat koloniaal verbonden is geweest met Nederland. En als dat het niet is, dan is er toch wel een band met een Surinamer die in Nederland woont. Suriname neemt in ons leven een heel bijzondere plaats in. We woonden en werkten daar in de periode 1973 tot 1976. Dus dan is het bijzonder om na al die jaren weer een keer terug te komen.
Suriname roept bij de gemiddelde Nederlander gevoelens op van een land dat koloniaal verbonden is geweest met Nederland. En als dat het niet is, dan is er toch wel een band met een Surinamer die in Nederland woont. Suriname neemt in ons leven een heel bijzondere plaats in. We woonden en werkten daar in de periode 1973 tot 1976. Dus dan is het bijzonder om na al die jaren weer een keer terug te komen.
Kinderopvang
In het artikel ‘Waar verblijft uw kind?’ in de novembereditie van Parbode (55) staan enkele storende fouten. Gesteld wordt: ‘Voor de wet zijn door het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting in samenwerking met Klimop, recentelijk Early Childhood Development (ECD)-standaarden opgesteld. In werkelijkheid zijn de ECD-standaarden als Staatsbesluit gekoppeld aan de Wet Opvanginstellingen, welke is voorbereid door het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting. De standaarden zijn voorbereid door de ECD-commissie, dat onder coördinatie van het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling (Minov) functioneert, in samenwerking met verschillende ministeries en relevante stakeholders. Hierbij is gebruik gemaakt van internationale en regionale standaarden.
Kinderopvang
In het artikel ‘Waar verblijft uw kind?’ in de novembereditie van Parbode (55) staan enkele storende fouten. Gesteld wordt: ‘Voor de wet zijn door het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting in samenwerking met Klimop, recentelijk Early Childhood Development (ECD)-standaarden opgesteld. In werkelijkheid zijn de ECD-standaarden als Staatsbesluit gekoppeld aan de Wet Opvanginstellingen, welke is voorbereid door het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting. De standaarden zijn voorbereid door de ECD-commissie, dat onder coördinatie van het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling (Minov) functioneert, in samenwerking met verschillende ministeries en relevante stakeholders. Hierbij is gebruik gemaakt van internationale en regionale standaarden.
President Bouterse
De Surinaamse justitiële molen maalt langzaam of eigenlijk helemaal niet. Toen Ronald Venetiaan als president de politieke macht had Desi Bouterse op te laten pakken, deed hij niets. Nu hij geen president meer is, hoeft hij niets meer te doen. De wind aan de wieken van de Surinaamse justitiële molen is definitief gaan liggen. Bouterse is op geen enkele van de vele dagvaardingen die hij in de loop der jaren heeft ontvangen, in de rechtbank verschenen. Puur omdat hij zich als sociopaat zijnde ver boven de Surinaamse wet heeft verheven: ‘Als men wil dat ik moet verschijnen, dan moet men mij maar komen halen’ waren met regelmaat Desi’s woorden in de media.
President Bouterse
De Surinaamse justitiële molen maalt langzaam of eigenlijk helemaal niet. Toen Ronald Venetiaan als president de politieke macht had Desi Bouterse op te laten pakken, deed hij niets. Nu hij geen president meer is, hoeft hij niets meer te doen. De wind aan de wieken van de Surinaamse justitiële molen is definitief gaan liggen. Bouterse is op geen enkele van de vele dagvaardingen die hij in de loop der jaren heeft ontvangen, in de rechtbank verschenen. Puur omdat hij zich als sociopaat zijnde ver boven de Surinaamse wet heeft verheven: ‘Als men wil dat ik moet verschijnen, dan moet men mij maar komen halen’ waren met regelmaat Desi’s woorden in de media.
Naar aanleiding van uw stuk ‘Suriname verzuipt’, wil ik graag mijn ervaring met u delen. Er zijn in ons land onbetrouwbare figuren die zich aannemers noemen en ik vraag me af of er wel goede regel- en wetgeving in ons land is, om burgers zoals u en ik te beschermen. Zelf heb ik een onprettige ervaring met een bouwbedrijf dat bij ons thuis gewerkt heeft. Er waren vooraf afspraken gemaakt over het werk en de kosten. Toen het werk nog niet voltooid was , kwam de aannemer doodleuk met een rekening, waarop erbij getoverde posten en zaken stonden die niet afgesproken waren.
Time for change?
Barack Obama heeft, zoals verwacht, de Amerikaanse presidentsverkiezingen gewonnen. De tijd zal leren welke gevolgen dit heeft voor de Verenigde Staten, Suriname en de rest van de wereld. Van de keuze van de Amerikanen gaat vooral een belangrijke boodschap uit: soms is het echt tijd voor verandering. Een boodschap waar onze Surinaamse politici, bijna allemaal stokoud en vooral vastgeroest in de maar niet uit te roeien heers- en verdeelpolitiek, wat van kan kunnen leren. En de Surinaamse kiezers niet te vergeten.
De Amerikaanse kiezer heeft aangetoond niet bang te zijn voor een verandering, het kiezen voor het onzekere. Ze hebben aangegeven klaar te zijn met de traditionele politiekvoering die ze vanuit Washington wordt opgedrongen. Obama is jong, relatief onervaren en (bovenal) heeft hij niet de witte kleur die men van een president gewend is. Maar zijn heldere boodschappen komen over, slaan aan.
Surinamers zijn ook al lang klaar met de huidige politieke leiders, die het bij de gratie van het etnische hokjes denken al decennia voor het zeggen hebben. Niemand heeft nog geloof in ze, niemand vertrouwt ze meer. Natuurlijk wil iedereen wat anders, een frisse wind die ze wegvaagt. Maar ze durven niet. Ook omdat de gevestigde partijen geen jong bloed naar voren willen schuiven. Maar er zijn voldoende jongere potentiële politici in ons land, alleen wordt hen op de podia van de gevestigde partijen geen ruimte geboden om hun visie te verkondigen. Ze moeten wachten tot de Venetianen, Sardjoe’s en Somohardjo’s zijn uitgestorven. Maar dan is het al te laat, dan staat weer een nieuwe, grijze en verdorven, club klaar om het stokje over te nemen.
In 2010 worden in Suriname verkiezingen gehouden. Mijn wens is dat de kiezers voordat ze in het stemhokje een vakje inkleuren eens daadwerkelijk nadenken over wat ze moeten doen om echt veranderingen door te voeren. Dat kunnen ze doen door niet klakkeloos voor de lijsttrekker te stemmen, maar door juist voor de lagere kandidaten op de lijst hun voorkeur uit te spreken. Dus voor iemand die ze wel vertrouwen, wiens boodschap ze wel aanspreekt. Als we dat als Surinamers collectief doen, dan bereiken wij wat de Amerikanen ook voor elkaar hebben gekregen: verandering. Yes we can!
Raymond wongsodikromo
Paramaribo
Time for change?
Barack Obama heeft, zoals verwacht, de Amerikaanse presidentsverkiezingen gewonnen. De tijd zal leren welke gevolgen dit heeft voor de Verenigde Staten, Suriname en de rest van de wereld. Van de keuze van de Amerikanen gaat vooral een belangrijke boodschap uit: soms is het echt tijd voor verandering. Een boodschap waar onze Surinaamse politici, bijna allemaal stokoud en vooral vastgeroest in de maar niet uit te roeien heers- en verdeelpolitiek, wat van kan kunnen leren. En de Surinaamse kiezers niet te vergeten.
De Amerikaanse kiezer heeft aangetoond niet bang te zijn voor een verandering, het kiezen voor het onzekere. Ze hebben aangegeven klaar te zijn met de traditionele politiekvoering die ze vanuit Washington wordt opgedrongen. Obama is jong, relatief onervaren en (bovenal) heeft hij niet de witte kleur die men van een president gewend is. Maar zijn heldere boodschappen komen over, slaan aan.
Surinamers zijn ook al lang klaar met de huidige politieke leiders, die het bij de gratie van het etnische hokjes denken al decennia voor het zeggen hebben. Niemand heeft nog geloof in ze, niemand vertrouwt ze meer. Natuurlijk wil iedereen wat anders, een frisse wind die ze wegvaagt. Maar ze durven niet. Ook omdat de gevestigde partijen geen jong bloed naar voren willen schuiven. Maar er zijn voldoende jongere potentiële politici in ons land, alleen wordt hen op de podia van de gevestigde partijen geen ruimte geboden om hun visie te verkondigen. Ze moeten wachten tot de Venetianen, Sardjoe’s en Somohardjo’s zijn uitgestorven. Maar dan is het al te laat, dan staat weer een nieuwe, grijze en verdorven, club klaar om het stokje over te nemen.
In 2010 worden in Suriname verkiezingen gehouden. Mijn wens is dat de kiezers voordat ze in het stemhokje een vakje inkleuren eens daadwerkelijk nadenken over wat ze moeten doen om echt veranderingen door te voeren. Dat kunnen ze doen door niet klakkeloos voor de lijsttrekker te stemmen, maar door juist voor de lagere kandidaten op de lijst hun voorkeur uit te spreken. Dus voor iemand die ze wel vertrouwen, wiens boodschap ze wel aanspreekt. Als we dat als Surinamers collectief doen, dan bereiken wij wat de Amerikanen ook voor elkaar hebben gekregen: verandering. Yes we can!
Raymond wongsodikromo
Paramaribo
Uitgekeken
In de rubriek Uitgekeken van oktober wordt terecht uitgehaald naar de ellenlange reclameboodschappen op de Surinaamse televisie en de valse beloften die bedrijven daarin doen. Ook ik heb slechte ervaringen met Jurvan Electronics, evenals veel andere mensen in mijn omgeving. Wat mij verbaast is dat dit soort bedrijven ongestraft de consument mag oplichten. Is er geen enkele overheidsinstantie (of bijvoorbeeld een reclamecommissie) die dit controleert? Of hebben al die politici die zo’n instantie in het leven zouden moeten roepen zoveel belangen binnen al die bedrijven, dat ze vrezen dat hun eigen inkomen wordt bedreigd?
Wat mij nog meer verbaast is dat bekende Surinamers, zoals Clifton Braam, te pas en te onpas meewerken aan dit soort oervervelende reclame-uitingen. Ik snap wel dat ze het voor het geld doen, maar om hun eigen imago te beschermen zouden ze toch ook moeten kijken of de boodschap die ze namens de opdrachtgever overbrengen, wel klopt. Ik was vroeger een fan van 1=1=3, maar kijk er inmiddels met hele andere ogen naar.
Zie ik Braam, dan moet ik gelijk denken aan mijn kapotte elektrische apparatuur die ik ooit bij Jurvan heb gekocht. Met die ervaringen valt bij een grap van Braam en zijn vrienden, hoe leuk dan ook, weinig te lachen.
Het is een gezamenlijke verantwoording van de overheid, de bedrijven (hoewel je daar niet veel kan van verwachten) en van de acteurs en anderen die in beeld komen, om ervoor te zorgen dat wat in de boodschappen via de televisie, radio en kranten wordt verkondigd, ook klopt. Maar daarnaast ligt er ook een taak bij de consument (die helaas wordt vertegenwoordigd door opvallend zwijgzame consumentenorganisaties), om de misstanden aan de kaak te stellen. Dagelijks worden honderden Surinamers genept en opgelicht door kleine en grote handelszaken. Door te zwijgen geven wij ze een vrijbrief om hun misdadige praktijken voort te zetten.
Suresh Kalloe
Paramaribo
Price Based Country test mode enabled for testing Suriname. You should do tests on private browsing mode. Browse in private with Firefox, Chrome and Safari
