Uitgekeken
In de rubriek Uitgekeken van oktober wordt terecht uitgehaald naar de ellenlange reclameboodschappen op de Surinaamse televisie en de valse beloften die bedrijven daarin doen. Ook ik heb slechte ervaringen met Jurvan Electronics, evenals veel andere mensen in mijn omgeving. Wat mij verbaast is dat dit soort bedrijven ongestraft de consument mag oplichten. Is er geen enkele overheidsinstantie (of bijvoorbeeld een reclamecommissie) die dit controleert? Of hebben al die politici die zo’n instantie in het leven zouden moeten roepen zoveel belangen binnen al die bedrijven, dat ze vrezen dat hun eigen inkomen wordt bedreigd?
Wat mij nog meer verbaast is dat bekende Surinamers, zoals Clifton Braam, te pas en te onpas meewerken aan dit soort oervervelende reclame-uitingen. Ik snap wel dat ze het voor het geld doen, maar om hun eigen imago te beschermen zouden ze toch ook moeten kijken of de boodschap die ze namens de opdrachtgever overbrengen, wel klopt. Ik was vroeger een fan van 1=1=3, maar kijk er inmiddels met hele andere ogen naar.
Zie ik Braam, dan moet ik gelijk denken aan mijn kapotte elektrische apparatuur die ik ooit bij Jurvan heb gekocht. Met die ervaringen valt bij een grap van Braam en zijn vrienden, hoe leuk dan ook, weinig te lachen.
Het is een gezamenlijke verantwoording van de overheid, de bedrijven (hoewel je daar niet veel kan van verwachten) en van de acteurs en anderen die in beeld komen, om ervoor te zorgen dat wat in de boodschappen via de televisie, radio en kranten wordt verkondigd, ook klopt. Maar daarnaast ligt er ook een taak bij de consument (die helaas wordt vertegenwoordigd door opvallend zwijgzame consumentenorganisaties), om de misstanden aan de kaak te stellen. Dagelijks worden honderden Surinamers genept en opgelicht door kleine en grote handelszaken. Door te zwijgen geven wij ze een vrijbrief om hun misdadige praktijken voort te zetten.
Suresh Kalloe
Paramaribo
