Als vakantieganger in Suriname word je vaak opgehaald voor wat gezellig vermaak. Deze avond waren het mijn neven Glenn en Ronnie. Ze zijn van mijn leeftijd, hebben ook in Nederland gestudeerd, zijn er getrouwd en daarna geremigreerd. Het is nog vroeg en we zijn kennelijk de eerste bezoekers in de kroeg. Er zit maar één persoon aan de bar. Een jonge vrouw die vriendelijk naar ons glimlacht. Ze is blond en erg knap. Haar zwaar opgemaakte ogen hebben zowel iets verleidelijks als iets treurigs.
0
190 Views
0
Dit is de laatste Uitgekeken. Niet dat er (met een korte onderbreking) na ruim drie jaar niets meer te kijken valt. Ik wil echter niet het risico lopen om, zoals alle stations doen, alles tot vervelens toe te blijven herhalen. Bovendien heeft het na drie jaar weinig uitgehaald: vrijwel maandelijks reageerden de onderwerpen van gesprek furieus, lering werd nooit uit de kritiek getrokken. 
Naar aanleiding van uw stuk ‘Suriname verzuipt’, wil ik graag mijn ervaring met u delen. Er zijn in ons land onbetrouwbare figuren die zich aannemers noemen en ik vraag me af of er wel goede regel- en wetgeving in ons land is, om burgers zoals u en ik te beschermen. Zelf heb ik een onprettige ervaring met een bouwbedrijf dat bij ons thuis gewerkt heeft. Er waren vooraf afspraken gemaakt over het werk en de kosten. Toen het werk nog niet voltooid was , kwam de aannemer doodleuk met een rekening, waarop erbij getoverde posten en zaken stonden die niet afgesproken waren.
