Sinds de aankondiging van forse bezuinigingen staat de Nederlandse culturele sector op zijn achterste poten. Ook een nieuw kabinet zal niet om besparingen heen kunnen. Een abrupt einde aan de jaren van verwennerij dwingt tot ‘cultureel ondernemerschap’. Overleven is onderscheiden, is het credo. Krijgen multiculturele instellingen het daardoor juist moeilijker of makkelijker? “We kunnen kopjes gaan verkopen, maar dat schiet ook niet op.”
0
60 Views
0
Veel Surinaamse Nederlanders hebben het gevoel in twee landen thuis te horen, of soms juist in geen van beide. De 24-jarige Isaura Sanwirjatmo, student Grafische Vormgeving aan de Hogeschool van de Kunsten in Utrecht (HKU), besloot dit gevoel te onderzoeken en vast te leggen op foto en film. Gelijktijdig maakten studenten journalistiek van de Hogeschool Utrecht (HU) dubbelportretten van Surinamers en hun familieleden in Nederland. 
“Een kankerpatiënt flirt met de dood”, daarom praten wij niet graag over takru siki. In maart werd borstkanker, doodsoorzaak nummer één onder vrouwen in Suriname, uit de taboesfeer gehaald door een groots opgezet Pink Ribbon-event. Hoog tijd om de stilte te doorbreken rondom de meest voorkomende mannelijke variant van deze ziekte: prostaatkanker. “In onze machocultuur wordt impotentie niet geaccepteerd.” 
Piraterij op de Surinaamse wateren wordt steeds grimmiger. De zeerovers bevinden zich vooral onder de vissers zelf. Daarom heerst er te veel onderling wantrouwen om er openlijk over te praten. “Als ze één iemand zouden aangeven, dan moeten ze gelijk de hele sector oppakken.” De scepsis over de komst van een kustwacht is even groot als de roep erom. 
