Cubanen en Venezolanen in Suriname: toerisme of wanbeleid? – Parbode Sneak Peek

Je ziet ze in volgepropte bussen op weg naar vishavens of visfabrieken, als pompbediendes bij servicestations, in verschillende Chinese winkels als helpers en je ziet ze hun duim opsteken langs de straten, als teken dat ze een lift willen. Ze zijn tegenwoordig overal in Suriname: Cubanen en Venezolanen.

Tekst Seshma Bissesar

De zon staat hoog aan de hemel. Klokslag 13.00 uur. Als robotten staan de vier mannen op van de houten tafel onder het afdakje van een bekende sloperij in Meerzorg, Commewijne. Ze zijn net klaar met eten. De lunch bestond uit tjauw min kip, gehaald van Steakhouse, op de hoek van de Bindadienweg en de Oost-Westverbinding. De mannen lopen naar de rij onderdelen afkomstig van personenwagens, pick-ups, vrachtwagens en bussen. Ze moeten verplaatst worden naar een nieuwe afdeling die pas is gebouwd. Met vereende krachten tillen de mannen de onderdelen op en lopen samen naar het volgende afdakje, dat ruim 100 meter verderop is gebouwd. Het zweet parelt op hun voorhoofden. Hun kleren zijn kletsnat, hun geur doordringend.
“Ze werken hard, klagen niet en zijn niet continu moe”, zegt A.K., eigenaar van de sloperij, over zijn vier werknemers, twee Cubanen en twee Venezolanen. Vergeleken met zijn Surinaamse werknemers, werken de Cubanen en Venezolanen harder, vindt hij. Ze verzinnen ook geen smoesjes om niet te werken en komen niet laat naar het werk. “Surinamers zijn lui. Deze mensen doen alles wat je zegt. Ze zijn tevreden met een SRD 100 per dag.”
Voor de eigenaar is het dubbel feest: nadat de mannen zijn werk hebben afgerond, leent hij hen uit aan andere bedrijven. Zo komt hij als ‘uitzendbureau’ of ‘consultant’ aan extra centen. “Er is niks mis mee”, zegt hij schouderophalend.
Ook verhuurder A.G. in Commewijne heeft geen problemen met de aanwezigheid van Cubanen en Venezolanen in Suriname. Integendeel. “Ik heb tien appartementen. Elk appartement heeft drie kamers. Als ik één kamer verhuur voor 100 US-dollar heb ik per appartement 300 US-dollar per maand. Welke Surinamer zal zoveel willen betalen voor mijn appartement?”, vraagt hij retorisch. Hij heeft geen problemen met een grote bemensing van tien personen per appartement, zolang hij zijn geld elke maand op tijd krijgt.

Lees het hele artikel in het juninummer van Parbode

0

Gedeeld