Kort Verhaal

Mijn anatomie is helaas niet helemaal zoals ik die had willen hebben. Over het algemeen ben ik er niet ontevreden mee, maar er zijn toch momenten dat ik bijvoorbeeld een spraakapparaat mis. Het ontbreekt mij daardoor aan menselijke  spreekvaardigheid, wat mij steeds opnieuw confronteert met het gemis aan communicatie met de mensen vanwie ik houd. Het beperkt mij tot het voortbrengen van geblaf, in hoogte en sterkte afhankelijk van  mijn gemoedstoestand. Als die zich in een negatief gebied bevindt, produceer ik een laag grommen, terwijl mijn lippen daar weer op inspelen door zich op te trekken zodat mijn vlijmscherpe tandjes te zien zijn.

Tekst Cobi Pengel   Onlangs ben ik betrokken geweest bij een uiterst vreemd voorval. Een mysterieuze gebeurtenis waarmee ik tot nu toe geen raad weet en geen verklaring voor heb. Nu de zaken een beetje bezonken zijn, wil ik proberen […]

Tekst Cobi Pengel Alfonso wilde zijn Afrikaanse vrouw Nzingha zo graag laten zien dat Suriname niet alleen bestaat uit de hoofdstad Paramaribo. Hijzelf ging vaak met vrienden hengelen, ver weg, in WestSuriname, waarna de hele familie werd verrast met anyumara’s. […]

Tekst Cobi Pengel Een goede jeugdvriend had in Suriname een huis voor hen gezocht en gevonden. Een leuk klein huis op een groot erf aan de Kwatta, destijds (jaren vijftig) nog boiti. Hij, jonge Surinamer, vol goede moed om er […]

Tekst Cobi Pengel Vaak had hij, als hij ‘s middags voor het raam zat, mensen voorbij zien komen die een wandeling gingen maken in de Cultuurtuin, kortweg de Cul genoemd. Er waren grote en kleine groepen wandelaars, een enkeling liep […]

Tekst Cobi Pengel Het is zomaar een mooie namiddag in de grote droge tijd. Ik heb tot laat gewerkt en rijd via de Grote Combéweg naar huis. Ik kom langs de Palmentuin en kan de verleiding niet weerstaan om de […]

Tekst Cobi Pengel De verwarring waaraan ik reeds geruime tijd ten prooi ben gevallen, lijkt te wijken voor vage herinneringen als op een klamme, regenachtige avond vol tropengeuren en tropengeluiden, de Chinese vriendin van mijn man met het kind naar […]

Dayenne (40) A ls ik had geweten dat het toen zo zwaar zou zijn, had ik alles zeker eerder geprobeerd. Robert en ik hebben elkaar jaren terug leren kennen op de werkvloer. Wij waren beiden werkzaam op een afdeling bij […]

Tekst Cobi Pengel Hoog laaien de oranjerode vlammen op, als gloeiende handen die smekend naar de blauwe hemel reiken. oranjerood zijn ook de op dat moment overvliegende ibissen. Wit is de kleding van de pandit die de gebeden heeft gereciteerd. […]

Tekst Cobi Pengel De in de blauwgroene zee dicht bij de evenaar. Alle eilanden hebben een tariade-archipel is een eilandengroep naam, maar het zijn er te veel om op te noemen. Er is echter een naam die niemand van de […]