Dans overstijgt alle bevolkingsgroepen
Van je hobby je beroep maken, is dat niet wat iedereen wil? Marlène Lie A Ling heeft het gedaan: op vijfjarige leeftijd begon ze met ballet, en tot de dag van vandaag is ze er niet mee opgehouden. Al 32 jaar heeft ze haar eigen balletschool en dit jaar wordt voor de tiende keer The Family Christmas Show opgevoerd, een sprankelende kerstvoorstelling waar al haar leerlingen aan meewerken.
Voor de balletschool is het om vier uur een drukke bedoening. De straat staat vol met auto’s van voornamelijk moeders die hun schattige dochtertjes, gekleed in maillots en bijpassende jurkjes, naar balletles brengen. Marlène staat bij de deur en begroet iedereen hartelijk. Met 35 jaar ervaring als dansdocent is zij niet meer weg te denken uit de Surinaamse danswereld. Ze staat bekend als een zeer professionele, maar strenge lerares. “Dansen is natuurlijk geweldig, maar het is wel de bedoeling dat je beter wordt. Een ballerina moet discipline hebben en hard trainen. Mijn lessen zijn weliswaar veeleisend, maar alleen zo is een goede opleiding gewaarborgd.” Bij de jongste pupillen is hier echter niet veel van te merken. Vol enthousiasme en met een brede lach op haar gezicht danst Marlène gezellig mee.
“Dansen is al van jongs af aan een belangrijk onderdeel van mijn leven geweest. Ik ben eigenlijk eerst begonnen met klassiek ballet, ik volgde lessen op het Cultureel Centrum Suriname. Daar kregen we vooral les van strenge Nederlandse leraren, maar ik heb erg veel van hen geleerd. Toen werd er nog veel belang gehecht aan cultuur, de overheid wilde er nog geld in steken. Ik heb zelfs nog voor koningin Juliana gedanst, die in 1955 een bezoek aan Suriname bracht. Ik was pas acht jaar, maar ik kan me het nog goed herinneren, ik was zo trots!” Het probleem was dat Suriname geen professionele balletopleiding had, en Marlène moest uitwijken naar Nederland. “Ik wilde zo graag verder, maar helaas kon ik in Suriname daarvoor nergens terecht. Nadat ik mijn opleiding aan de dansacademie in Rotterdam had afgerond ging ik weer terug naar Suriname. Op 3 november 1975 begon ik mijn eigen balletschool, en tot de dag van vandaag is dat mijn grootste passie.”
Marlène ziet dansen als een belangrijk bindmiddel voor de Surinaamse samenleving. “Naast ballet geef ik ook nog andere vormen van dans, zoals jazzballet, moderne dans en folklore. Ik vind zelf folkloredans erg belangrijk. Het brengt kinderen in contact met de Surinaamse geschiedenis, Surinaamse instrumenten en Surinaamse muziek. Je moet je land toch kennen? Ik vind de bevolkingsgroep waartoe iemand behoort niet belangrijk, bloed zegt niets. Ik ben zelf een moksi en heb me altijd enkel en alleen Surinamer gevoeld. Ik leer elk kind ongeacht zijn of haar afkomst Creoolse, Javaanse, Chinese en Hindoestaanse dansvormen, en dat schept een binding en wederzijds respect.”
“Het idee van The Family Christmas Show was afkomstig van Brigitte Hilversum, een danseres die haar dansopleiding in de VS had gevolgd. Ik zag het als een prima mogelijkheid om de mensen te laten zien wat voor kwaliteit wij in huis hebben. De eerste keer werd de voorstelling in hotel Torarica gehouden, in 1998. Het was direct een groot succes, maar ik vond de locatie niet optimaal. Het jaar erna zijn we uitgeweken naar het theater.”
De choreografie van de voorstelling wordt verzorgd door vergevorderde leerlingen, die onderdeel zijn van Marlène’s Danscompany. Dit gezelschap is een select groepje getalenteerde Surinaamse dansers en danseressen, die onder persoonlijke begeleiding van Marlène staan. De Danscompany werkt ook samen met gezelschappen in Brazilië en Frans-Guyana, waarmee ze al meerdere malen gezamenlijke optredens hebben gehad.
“Het is belangrijk dat elke show weer verassend en vernieuwend is. De kostuums en het decor moeten een blijvende indruk achterlaten. Dit jaar heeft Luis Alvarez de taak op zich genomen om het kerstpodium te bouwen. De kostuums worden in overleg met de choreografen gemaakt. Zij komen met de ideeën, en de ontwerpers werken deze uit.” Marlène wil nog geen uitspraken doen over wat we dit jaar kunnen verwachten. “Het enige wat ik zeg is dat dit een prachtige show wordt, maar de rest blijft een verassing.” Van 21 tot 23 december worden ‘s avonds voorstellingen in theater Thalia gegeven.
MARCUS SCHUITE