Praktisch alle kleine gezellige buurtwinkeltjes van mijn Hindostaanse familie en de oude Chinees, zijn vervangen door npersoonlijke grote supermarkten. Vroeger werden Chinese winkeliers ‘Omu’ genoemd, maar hun vrouwen, als ze die hadden, werden geen ‘Tanta’… ze bleven ‘Mis a Moy’. Ik heb dat altijd raar gevonden, maar Omu scheen familie te hebben in heel Suriname. De tijd
van Omu is voorbij. Het is nu de tijd van jongeheer en jongedame Chinees in de supermarkt.
Bewaakt door 24 camera’s, wordt de afstand tussen winkelier en zijn klanten steeds groter. De nieuwe Chinees voelt zichzelf onveilig en belaagd. Zijn klanten worden door armoede opgejaagd en zijn vooral ‘gratis’ op zoek naar al het ‘moois’ dat hij verkoopt. De Chinees zelf behoort tot de nieuwe lichting die hier is neergestreken in navolging van de oude band met China, maar het zijn echt andere mensen. Te
vaak zijn ze bot in de omgang en grenst hun gedrag aan onbeschoftheid. Het wordt tijd voor de inburgering van deze nieuwe Surinamers.
Terwijl in ons land de Hindostaanse winkels en de ‘oude’ Chinees onlosmakelijk verbonden waren met de samenleving, is er in de loop van de laatste 15 jaar – niemand weet hoeveel – Oost- Aziatische familie bij gekomen. Een soort legale mensenhandel vond plaats. Ze kregen snel paspoorten en in hoog tempo vergunningen om grote panden te bouwen en winkels op te zetten. En zo worden we in sneltreinvaart een Chinese enclave in Latijns-Amerika. Een springplank naar het Caribisch gebied. De regering van piepklein Suriname gaat prat op de samenwerking met ‘Oom Kung Fu Tse’. Er wordt ons geld toegestopt en we zijn als kinderen zo blij. Ons handje is snel gevuld. En we vragen en vragen alles aan grote Oom. En we krijgen en we krijgen alles wat we vragen, want Kung Fu Tse heeft een plan. En dat plan is véél meer waard dan de aalmoezen die in ons bedelhandje worden gestopt. Hij zorgt er in de in Suriname groeit, daardoor vormt hij een groep die straks mag meestemmen. Zij zullen kiezen voor de regering die ervoor zorgt dat hun groep steeds groter wordt en privileges krijgt op alle niveaus. Dit is zakelijk denken! Het volk ziet alleen de nieuwe supermarktketens, drie hoog. Ze horen over grote leningen en beseffen niet dat langzaamaan Suriname aan Oom Kung Fu Tse toebehoort. Hij bereidt zich middels vele nu nog lege drie etagepanden voor op de komst van wellicht het doorslaggevende nieuwste deel van het electoraat bij de verkiezing van 2020.Oom Kung Fu Tse wil en zal deze regio beheersen, hij kan Zuid- Amerika overspoelen met mensen en de Chinese invloedssfeer hier vestigen. Suriname is slechts een hub. Echter, dit werelddeel is geen Afrika, maar slechts een paar uren vliegen van Uncle Sam vandaan.
Het hele artikel is te lezen in het aprilnummer van Parbode.
Nu populair
