Dc Mike Nerkust: ‘Zwervers moeten naar Groot-Chattillon’ – Parbode Sneak Peek

“Er zijn soms mensen die onmogelijke dingen vragen van mij en geen nee accepteren. Ik doe het niet, want ik ben niet gediend van hoofdpijn van derden.” Klare taal van Mike Nerkust (48), die al langer dan een jaar leiding geeft aan het commissariaat Paramaribo Noord-Oost. Hij bevestigt weleens te zijn benaderd door mensen die hem een tyuku aanboden om hun ‘ding te regelen’, maar hij zegt: “Ik laat ze kiezen: óf ik bel de politie óf ze voeren een sociaal project uit. Ze kiezen allemaal voor het sociaal project, dus komt het geld de samenleving ten goede. Ze willen toch het geld uitgeven, dan maar aan het project.” 

Nerkust was eerst districtscommissaris (dc) van Paramaribo Zuid-West. Het werken in Noord-Oost ervaart hij toch anders omdat er meer bedrijvigheid is, terwijl er op Zuid-West meer woonbuurten zijn. Over zijn beleid is hij strikt: “Als iemand bij me komt met een voorstel en mij weet te overtuigen, dan werk ik mee. Maar je mag mijn beste mati zijn, als iets niet door de beugel kan, ga ik je niet helpen.”

Ordening prostitutie
De burgervader heeft eerder dit jaar aangekondigd dat hij de seksindustrie gaat ordenen en dat sekswerkers belasting zullen moeten betalen. “Een heleboel mensen hebben mij aangevallen en gesteld dat prostitutie bij wet verboden is. Dat is inderdaad zo, maar als je om je heen kijkt zie je het overal. Dus wie houdt wie voor de gek?” Zijn idee voor de ordening kwam na een gesprek met een nachtclubhouder. “Deze eigenaar zei: ‘Dc, jullie moeten dat ding gaan ordenen, dan kan de overheid ook een graantje meepikken. Weet u dat er vorig jaar meer dan 50.000 mannen zijn klaargekomen in mijn club. Iedereen die uit een club komt, heeft meer dan SRD 500 betaald, alleen om klaar te komen. Dan praten we over SRD 25 miljoen in een club. Daar zijn drank, eten en de extra behoeftes nog niet bij berekend’”, verduidelijkt Nerkust het gesprek dat heeft geleid tot zijn initiatief. “Als je alles bij elkaar vermenigvuldigt met het aantal clubs, massagesalons, de cabarets in het binnenland waar met grammen goud wordt betaald en de armste groep, die langs de straat staat, zit je zeker op enkele honderden miljoenen per jaar, waarvan de overheid niets krijgt!” Door er een belastingheffing erop te leggen, ontstaan er inkomsten, vindt Nerkust.

Het concept voor de ordening zit bij de districtsraad (dr), die nog bezig is met de voorbereidingen en gesprekken met de belangengroepen. “Ik ben blij met deze dr, omdat zij het in hun district willen ordenen. Als het wordt goedgekeurd, mag iedereen op zijn kop gaan staan, ik ga het doorvoeren. Als je wet- en regelgeving ervoor ontwikkelt waarbij de mensen in een gebied onder bepaalde voorwaarden hun ding mogen doen, dan heb je een stukje veiligheid, zekerheid en verdient de overheid er wat aan. Dát is ontwikkeling, want je gaat het niet kunnen stoppen”, beklemtoont de dc.

Schoon schip

Regelmatig worden er eethuizen door het commissariaat en BOG gesloten vanwege de onhygiënische situaties die er worden aangetroffen. Nerkust zegt dat “de districtsraad samen met de juridische afdeling van het ministerie van Regionale Ontwikkeling en het commissariaat eraan werkt om met een ministeriële beschikking de boete op te voeren naar SRD 20.000 tot SRD 25.000 om de mensen te dwingen beter om te gaan met hun onderneming.”

Commissariaat Noord-Oost is ertoe overgaan om, net zoals dat in diverse districten, gedetineerden in te zetten voor schoonmaakwerkzaamheden. Dit idee is overgenomen van toenmalig dc van Para, Jerry Miranda. “Het is een wisselwerking. Er is niet zoveel geld, dus als we de gedetineerden het werk laten doen, is het goedkoper”, verduidelijkt Nerkust. Het commissariaat zorgt voor voeding en drank en de gedetineerden krijgen een vergoeding voor hun werk. Dit geld gaat naar de penitentiaire inrichting, die een deel houdt en een deel opspaart voor de jongens, dat zij pas in handen krijgen wanneer ze weer vrij zijn. De inrichting bepaalt wie mag werken en wat de voorwaarden zijn. Zij hebben de verantwoordelijkheid, dragen zorg voor de bewaking en weten wie zij kunnen brengen. “We stemmen af met de inrichting en zorgen ervoor dat alle randvoorwaarden in orde zijn. Dan komen ze werken”, benadrukt de burgervader.

Over het zwerversprobleem heeft de dc een uitgesproken mening: die moeten allemaal naar Groot-Chatillon. Of dat zo gemakkelijk kan? Nerkust: “Nee, maar de psychiatrische inrichting zegt geen middelen te hebben en er zijn problemen met deze mensen. Ik zeg: waar een wil is, is een weg.” Nerkust neemt de Centrale Markt als voorbeeld. “John Lecton (marktmeester, red.) en ik hebben de president een belofte gedaan en we hebben die waargemaakt. We hebben laten zien wat wij als Surinamers samen kunnen en hebben in een jaar de jaaropbrengst van de markt van ongeveer SRD 30.000 gebracht naar bijna SRD 1.7 miljoen. Dat geld is allemaal weer in de marktgestopt. Er zijn zelfs flatscreens geplaatst, afgestemd op gov.tv, zodat de mensen kunnen zien wat de regering doet en wat er in het land gebeurt.” Nerkust wil nog meer ontwikkeling tot stand brengen zonder geld te lenen. “Wij hebben beloofd de Surinaamse samenleving te bewijzen dat wij het als Surinamers zelf kunnen. Je hoeft niet te bedelen. Als je als land, als Surinamer een bijdrage wil leveren, heb je niemand nodig.”

Lees het hele artikel in het julinummer van Parbode

0

Gedeeld