“Waarom wachten tot je trouwt, was de titel van het boekje wat mijn moeder meegaf toen ik voor het eerst met mijn vriendje Bryan op vakantie ging. Enthousiast showde ik ons op de kop getikte surrogaathuis op wielen: een roestige pick-uptruck, volgeladen met proviand, een gasbommetje om op te koken en een tent om samen in te slapen. Moeke was helaas wat minder blij met de plannen van haar jongste dochter en polste hoe we in gedachten hadden de nachten door te brengen. ‘We parkeren de auto tussen ons in,’ zei ik geïrriteerd tegen haar. Phoe, je had d’r moeten zien kijken. Ik was de eerste uit ons grote gezin die open was over seksualiteit, want ik vond het gewoon schijnheilig om me in allerlei bochten van smoezen te wringen om mijn moeder gerust te stellen. Mijn oudere zussen beweerden dat, toen zij met drie stelletjes voor het eerst op vakantie gingen, de jongens gescheiden van de meiden sliepen.”
“Inmiddels was ik 21 en had lang genoeg gewacht. In het begin vond ik het natuurlijk wel spannend, maar Bryan was heel teder. De hormonen gierden door m’n lijf, dus toen ik eenmaal loskwam, vreeën we dat het lieve lust was. Het leek wel of ik wat in te halen had, totdat het luchtbed een einde maakte aan ons wilde avontuur. De kwaliteit van het ding kon de onstuimigheid niet aan. De naden sprongen los, waardoor we binnen de kortste keren op de grond rolden door de bobbels die ontstonden, haha! Maar ja, na zeven keer bakte Bryans geval er toch al niet heel veel meer van.”
“Ja, ik vond het zalig, maar helaas kreeg ik achteraf toch wel een schuldgevoel. Dan speelden de woorden van mijn moeder door mijn hoofd en dat stomme boekje. Ik was erg christelijk opgevoed en ondanks mijn eigen vrije mening, hield ik toch best vast aan het geloof. Bryan baalde ontzettend dat ik niet ontspannen kon nagenieten, het was toch fijn geweest? Dat was het zeker, maar het idee dat ik misschien toch iets had gedaan wat eigenlijk niet mocht, maakte me chagrijnig waardoor ik Bryan verweet dat ‘het’ gebeurd was. Onzin natuurlijk, want we waren er allebei zelf bij. Dit soort momenten verpestte de vakantie wel een beetje.”
“Bryans ouders waren veel vrijer. Ik logeerde daar wel eens en dan sliepen we, door gebrek aan ruimte, in de woonkamer. Hij op de bank en ik op een matrasje, maar halverwege de nacht kropen we natuurlijk wel bij elkaar. Op een ochtend kwam zijn moeder binnen en zag ons liggen. We deden niets, maar ze leek wel een beetje te schrikken. Toch deed ze haar best om te doen alsof ze het heel normaal vond. Ze zei alleen maar: ‘Ik ben zelf ook jong geweest’ en draaide zich om en beende weg.”
“Bryan en ik zijn inmiddels bijna veertig jaar bij elkaar en nooit heb ik behoefte gehad aan een ander. We hebben gewoon een goed seksleven. Ik voel me vrij en we verzinnen van alles om het spannend te houden.”
TEKST: Fleur Venhuizen BEELD: F.A.T.H.H.
Nu populair
