De eerste vonk…
Iedere maand vertellen verliefde lezers over dat eerste moment waarop de vonk oversprong…
Liefde voor dansen
Romeo (40)
“Ik ken Shahiensa eigenlijk al van kinds af aan, toen ik een jaar of zes was. We zijn bijna even oud en woonden bij elkaar in de buurt. Vooral haar diepbruine ogen vielen mij toen al op. Maar ie sabi toch, zij was Hindostaans en ik Javaans.
Mijn ouders zagen het helemaal niet zitten dat ik met een ander meisje dan een Javaanse zou gaan. Maar voor zover ik weet heb ik haar, iedere dag dat ik haar zag, geschenen. Volgens mij al vanaf ik zes was. Dat stelde niks voor, dat hoorde er gewoon bij, alle jongens deden dat.
Toen we een jaar of vijftien waren, zaten we op dezelfde middelbare school. Maar echt leuk vond ze mij nog niet. Ik haar wel, maar liet dat niet blijken. Ik durfde ook niet, vooral niet naar mijn vrienden toe; ik wilde er bij horen en stoer doen. Dus wat deed je? Flauwe grappen richting meisjes maken!
Maar een paar jaar later gebeurde het dan toch. We werkten bij hetzelfde bedrijf. Na een paar weken dacht ik ‘nu moet het gebeuren’, ben naar haar toe gegaan en heb gevraagd of ze met mij uit wilde gaan. Tot mijn stomme verbazing zij ze ja. We zijn toen gaan dansen en het klikte echt. Sindsdien zijn we onafscheidelijk en we zijn al zeventien jaar bij elkaar.
Ik kan enorm goed met haar praten en als we een keertje ruzie hebben hoef ik alleen maar in haar ogen te kijken om alles te vergeten. Want die zijn nog even mooi en diepbruin als vroeger. Dat had ik toen ik zes jaar was al goed gezien.”
Shahiensa (40)
“Toen ik tiener was, zat ik met Romeo op school. Eerlijk gezegd vond ik hem toen hinderlijk, met zijn vrienden maakte hij alleen maar domme opmerkingen. En ik moet ook toegeven dat ik helemaal niets in Javanen zag. Dat kwam ook door mijn ouders, ik was voorbestemd om met een Hindostaan te trouwen.
Maar toen ik op mijn achttiende het huis uit ben gegaan, vooral vanwege mijn strenge vader, en een baan vond, kwam ik Romeo daar tegen. Na een paar dagen had ik door dat het eigenlijk wel een leuke, rustige jongen was. Ik voelde niet meer de druk van mijn familie om met een Hindostaan te trouwen, ze hadden geaccepteerd dat ik toch zou doen waar ik zelf zin in had. Na een paar weken vroeg hij mij uit. Ik had dat ook gehoopt, want hij werd met de dag leuker. We zijn gaan wandelen bij de Waterkant en hebben gedanst bij Touché, dat bestond toen nog. Het bleek toen dat we allebei enorm van salsa en merengue houden. Dus je kan zeggen dat op de dansvloer de vonk is overgeslagen.
Na twee jaar zijn we getrouwd en we hebben vier kinderen. Ik geniet er echt elke dag van. Ook van Romeo. Ik weet nog steeds niet precies wat het is dat mij aantrekt: hij is gewoon lief en grappig. We doen veel leuke dingen, gaan vaak een dagje buiten de stad met z’n allen. En we proberen iedere maand in ieder geval één keer samen te gaan dansen. Want de liefde daarvoor hebben we allebei nog steeds.”