De onderzoeker
Melisa Awanaisa Venetiaan (48) studeerde in januari 2014 af aan het Institute of Graduate Studies and Research (IGSR) van de Anton de Kom universiteit, voor een master in de richting Education, Innovation and Implementation.
Wat heeft u onderzocht?
“Ik deed onderzoek naar woordherkenning tijdens het technisch lezen door de studenten van de kleuteropleiding van drie pedagogische instituten in Suriname. Daarbij heb ik gekeken welke leesstrategieën deze studenten hanteeren tijdens het technisch lezen van woorden, in welke mate inadequate leesstrategieën werden toegepast en of er een samenhang was tussen het aantal inadequate leesstrategieën en het aantal gelezen woorden.”
Waarom wilde u dat weten?
“Ik verzorgde het vak Logopedie op alle drie (dag)pedagogische instituten in Suriname en ik merkte dat mijn studenten, de aanstaande leerkrachten dus, heel veel leesfouten maakten. Dat vond ik zorgelijk.”
Waarom is dat zorgelijk?
“De studenten zouden binnen een jaar aan de basis staan van het leesonderwijs van Surinamertjes van zes en zeven jaar die zouden gaan leren lezen. Mijn zorg was: als die aanstaande juffen of meesters problemen hebben met lezen, hoe gaan zij het die kleintjes leren?”
En hoe heeft u het onderzoek gedaan?
“Ik heb in de analysefase meerdere methodes gebruikt: een analyse van gemaakte leesfouten bij een articulatietest, de afname van tijdtoetsen bij het lezen, nagaan welke leesstrategieën gehanteerd werden, en ik heb interviews afgenomen bij collega-docenten om na te gaan of zij deze leesstrategieën ook herkenden bij dezelfde studenten. op basis van de resultaten is een interventieplan ontwikkeld en geïmplementeerd.”
Wat was de uitkomst?
“uit de analysefase kwam naar voren dat de studenten hoofdzakelijk zelfcorrecties, vertraagde decoderingen (opeens trager lezen) en ‘woordraden’ vertoonden tijdens het lezen. Het leestempo was vrij laag: 53 woorden per minuut. De samenhang tussen tempo en leesstrategie is niet verder onderzocht, maar het is natuurlijk te beredeneren dat elke zelfcorrectie en elke vertraagde decodering maken dat er meer tijd aan een woord wordt besteed dan nodig is. De meeste leesfouten werden gemaakt bij woorden van meer dan twee lettergrepen. ook bleek dat niet alle leesregels van het nederlands op de juiste manier werden gehanteerd. In het Interventieplan is onder andere gebruik gemaakt van lees- en didactische methoden met als doel de leesstrategieën van de studenten te veranderen, en hen enkele didactische principes van de standaard leesregels uit het nederlands aan te leren. Het resultaat was dat het leestempo na acht maanden met gemiddeld dertien woorden per minuut verhoogd was. Helaas was er geen verandering te zien in het gebruik van de typen leesstrategieën.”