De onderzoeker
Astrid Boedhoe (40) behaalde op 31 augustus 2016 de graad van Bachelor of Laws (LLB) aan de Anton de Kom Universiteit van Suriname.
Wat heeft u onderzocht?
“Ik heb onderzoek gedaan naar de mogelijke obstakels in het grondenrechtenvraagstuk. Hoewel er verschillende oplossingsmodellen zijn aangedragen door zowel nationale als internationale deskundigen, en tal van initiatieven zijn genomen door de staat alsook de Inheemsen en de Marrons, heeft dit alles tot op heden niet geleid tot een daadwerkelijke oplossing.”
En waarom is dat van belang?
“De maatschappelijke relevantie van dit onderzoek is onder andere gelegen in de noodzaak om historisch onrecht recht te zetten, gehoor te geven aan de roep om rechtvaardigheid, en het wegwerken van de rechtsonzekerheid van de Inheemsen en de Marrons. En dat het recht uiteindelijk ook voor deze groep landgenoten mag zegevieren in onze democratische rechtsstaat. Mijn thesis beoogt aanwijzingen te bieden ter juridische erkenning van de grondenrechten van de Inheemsen en de Marrons.”
Wat waren de aanbevelingen?
“De belangrijkste aanbeveling is gericht aan het staatshoofd, aangezien het gaat om de schending van mensenrechten door de staat. Verwacht wordt, dat hij de vertegenwoordigers ontvangt, hun wensen en grieven aanhoort, en met zijn juridische adviseurs tot een rechtvaardige juridische oplossing komt, daarbij rekening houdende met betreffende internationale verdragen. Daarnaast zijn er aanbevelingen gedaan aan de vertegenwoordigers van de Inheemsen en de Marrons, DNA-leden en de media. Mijn thesis is een requisitoir tegen het eeuwenlang durend historisch onrecht, dat de Inheemsen en de Marrons tot op heden wordt aangedaan. En tegelijkertijd een pleidooi voor gerechtigheid ten behoeve van deze volkeren met betrekking tot hun grondenrechten.”
Wat was de conclusie van het onderzoek?
“Grondenrechten zijn mensenrechten. Het doel van grondenrechten is niet het bevoordelen van deze volkeren, maar hen te beschermen tegen de bedreigingen waaraan ze blootstaan. Hun voortbestaan is in gevaar. Er is sprake van onwetendheid bij niet alleen regeringsvertegenwoordigers, maar ook bij DNA-leden, een groot deel van de samenleving alsook bij de media over wat grondenrechten zijn, wat ze tot doel hebben en wie er aanspraak op maken. Ondanks de gezamenlijke strijd is er sprake van verdeeldheid binnen de verschillende Inheemse- en Marrongemeenschappen. Echter biedt deze verdeeldheid de staat geen rechtvaardiging om niet tot een oplossing te geraken.”