Het leek zo mooi: één van de speerpunten van de regering-Bouterse was dat de gewone man en vrouw voor weinig geld hun dagelijkse basisproducten kunnen aanschaffen. En dus werd in april 2012 een prachtige lijst gepresenteerd van goederen, variërend van bruine bonen tot maandverband, die voor schappelijke prijzen zouden worden aangeboden. Iedere vrijdag staat de lijst met bijbehorende prijzen op de achterzijde van twee dagbladen.
Maar vrijwel geen winkelier houdt zich aan deze prijzen. Sterker nog: dat zijn ze ook helemaal niet verplicht. De consument wordt dus een rad voor de ogen gedraaid. “Ik ben er na een paar weken dan ook mee gestopt en heb de oude prijzen weer in ere hersteld”, zegt een Chinese winkelier in Paramaribo-Noord. “Ze kunnen mij immers niets maken. Bovendien zijn ze alleen in het begin een keer langs gekomen om te controleren, daarna heb ik geen ambtenaar meer te zien.”
Hij is niet de enige: een steekproef van Parbode wijst uit dat vrijwel niemand zich meer aan de lijst houdt. Wat overigens niet wil zeggen dat alles duurder is; bij sommige winkels zijn bepaalde goederen zelfs goedkoper. Opvallend zijn vooral de verschillen in prijzen die de winkels hanteren. Toch houdt de overheid stug vol en publiceert, als een soort automatisme, iedere week een lijst in de Ware Tijd en Times of Suriname, als onderdeel van het katern ‘De overheid’, waarin alle verworvenheden van de bazen van ons land worden opgesomd.
Meer lezen? Het hele artikel, mét een overzicht van de productprijs in verschillende winkels, staat in het aprilnummer van Parbode. Nu in de winkel!
Nu populair
