Het gaat goed met Suriname. Onze economie groeit al langer dan tien jaar met vier à vijf procent, Staatsolie boekt de ene na de andere recordwinst, in het oosten van het land wordt gewerkt aan een gloednieuwe goudmijn en sinds deze maand is er voor het eerst zelfs sprake van een wettelijk vastgesteld minimumloon. Maar is het allemaal rozengeur en maneschijn? Niet volgens Jim Bousaid (56), directeur van de Hakrinbank. “De afgelopen jaren hadden gebruikt moeten worden om te sparen, maar er is alleen uitgegeven.”
Hij heeft waarschijnlijk het kantoor met het allermooiste uitzicht van het land. Vanaf zijn bureau op de vijfde verdieping van het welbekende Hakrinbank-gebouw in hartje hoofdstad kijkt Jim Bousaid uit op de Surinamerivier. Auto’s die over de Bosjebrug tuffen, lijken op miniaturen, een containerschip vaart langs het wrak van de Goslar terug naar de Atlantische Oceaan. In de kantoorruimte zelf staat prominent een foto van de drie dochters van de bankdirecteur, in een hoekje op de grond ligt een sporttas. Het is zaterdagmiddag, en na het interview wil Bousaid de voetbalschoenen aantrekken.
Het gebouw van de Hakrinbank mag dan een alom bekend landmark zijn, Bousaid heeft er zo zijn eigen mening over. “Al sinds 1973 zitten we hier, en nog steeds is dit het hoogste gebouw van Suriname. Het staat op die manier meteen symbool voor de perioden van stilstand die ons land heeft gekend. Zo langzamerhand denken we zelfs aan de mogelijkheid van verhuizen”, verklapt hij.
Een groot interview met Jim Bousaid, in de januari-editie van Parbode. Nu in de winkels!
Nu populair
