De winnaars en verliezers van 2018 – Parbode Sneak Peek

Het is december, Parbode’s jaarlijkse overzicht van kanjers en losers is weer een feit. In het haast afgelopen jaar kwamen wij met zijn allen in behoorlijk zwaar weer terecht. De grote vraag is: welke landgenoten hebben het bootje drijvende weten te houden, en wie ging kopje onder? 

Als we globaal 2018 beoordelen, dan valt voornamelijk de Alcoa-kwestie op, waarin eigenlijk de hele regering een absolute loser is geworden. Verder onze nationale carrier Surinam Airways, die zodanige verliezen boekte dat dochterbedrijf Residence Inn verkocht moest worden. Gelukkig hadden we vaderlandse trots Staatsolie dat de staatskas met miljoenen spekte en dat volgens directeur Rudolf Elias weer het ‘mooiste meisje van de klas’ is.

Dit jaar zagen we opnieuw grote kampioenen in de sportwereld, van wie een aantal ooit al deze lijst gehaald hebben. Voor hen deze keer een eervolle vermelding. In Willemstad werd Guno Burleson Pan-Amerikaans damkampioen en behaalde daarmee de internationaal grootmeestertitel. Miguel van Assen hinkte, stapte en sprong naar goud op de Odesur Games in Bolivia, en inspireerde het publiek behalve met de plakken zelf vooral met zijn tomeloze energie en heerlijke vreugdedansen! Ook Renzo Tjon A Joe maakte ons in Bolivia dubbel trots met goud op de 50 meter vrije slag. Een eervolle vermelding voor onze volleyballers, die de Caribbean Cup wonnen. En voor Marijke Satijo die met haar damesvoetbalploeg Super Rich Dignity kampioen werd. Marijke staat al langer bekend om haar zangcarrière. Nisha Madaran die onze winnaarslijst al haalde in 2016, vanwege het overweldigende succes van Tu hi mera dil! heeft niet stilgezeten; in 2018 ontving ze vijf Su Music-awards. Natuurlijk ook petje af voor Byciel Watsaam, die met zijn Aucaanse Taa Fa op de twintigste Suripop ‘golden editie’ een belangrijke multiculturele brug wist te slaan.

Ook onder de verliezers zijn er mensen die de lijst niet gehaald hebben: minister Regillio Dodson, ondanks zijn jarenlange geëmmer over de skalians, en Glenn Gersie en Gillmore Hoefdraad, respectievelijk governor van de Centrale Bank en minister van Financiën, niettegenstaande de inbeslagname van miljoenen euro’s door Nederland. Een op zijn zachtst gezegd beschamende vertoning en een zwaar verlies voor het land. Ook Jerry Miranda, ex-minister van Openbare Werken, Transport en Communicatie, verloor naam, gezicht en ministerspost vanwege mammoetvlaggen die de Wegenautoriteit aanschafte, maar daarvoor SRD 54.000 leende bij de politieke partij van Baas, de NDP. Dan was er Lakshminarain Doebay, districtscommissaris van Saramacca, die in Nickerie een snelheidsovertreding beging en doodleuk de bevelen van een politieagent negeerde omdat hij vond dat hij als dc boven de politie staat. Na de mishandeling van een automonteur in 2012, verloor Doebay min of meer het laatste beetje aanzien bij de bevolking.

De kanjers

Henk van Vliet is Communicatieman van het jaar 2017/2018 geworden. Daartoe werd hij uitgeroepen door het Centrum voor Communicatie en Public Relations, tijdens het Communicatiecongres in TBL-Cinemas. Een volledige opsomming geven van wat hij op communicatiegebied allemaal succesvol gedaan heeft, is een hachelijke zaak, bovendien niet echt noodzakelijk, want hele generaties zijn opgegroeid tegen de achtergrond van Van Vliets welluidende stem, die als geen ander steeds sneller achter elkaar weet te roepen: ‘Nummer 1, nummer 1, nummer 1!…’ Maar we doen toch een greep: programmamaker, journalist, radio- en tv-presentator van programma’s als In the Spotlight, Owru pokuman fu Sranan, en van vroeger: de Hitparade. Verder was hij master of ceremonies van vele missverkiezingen, bij shows van grote artiesten, én bij de huldiging van Anthony Nesty na diens olympisch goud. De huldiging van Nesty blijkt zijn mooiste moment op de bühne te zijn geweest. De nu 71-jarige was muziekproducent van meer dan dertig hits. Bij de uitreiking merkte Van Vliet op dat in de 52 jaar dat hij aan de weg timmert, de award zijn allereerste erkenning is voor zijn werk in de mediabranche. Daarom een extra diepe buiging voor deze keihard werkende, bij jong en oud geliefde, communicatieprofessional.

Asha Mungra is arts en activiste. En wat voor een. Tot op het allerlaatste moment blijft ze als lid van Actiecomité Alcoa land en volk onderwijzen over de plichten die Alcoa had moeten nakomen en de schade die het bedrijf het land heeft toegebracht. Namens het actiecomité houdt ze volk en volksvertegenwoordiging een lijst van negen tekortkomingen voor van deze multinational. Sterk in dit geheel is dat ze steeds duidelijk onderbouwd aantoont dat de Surinaamse regering – niet de huidige – zich steeds correct aan haar verplichtingen heeft gehouden. Dit moet gezien worden als tegengeluid op vicepresident Ashwin Adhin, die steeds verklaarde dat juist Alcoa haar verplichtingen is nagekomen. Natuurlijk zitten er meer mensen in het actiecomité, maar Mungra’s passie en bevlogenheid, die we reeds kennen van de Unie van Surinaamse Vrouwen waarvan ze voorzitter is, is van doorslaggevende aard voor het doorsijpelen van de betrekkelijk complexe Alcoa-informatie naar de ‘gewone man’ en misschien zelfs naar leden van regering en assemblee. Asha verdient een welgemeende schouderklop en een bloemetje, om vooral door te blijven gaan met haar onderwijzend strijden.

Lees het hele artikel in het decembernummer van Parbode

0

Gedeeld