Als u deze regels leest, is het al begin februari 2010, terwijl ze geschreven zijn op het avondje van Sinterklaas, 5 december 2009. En weer moesten we dat gedoe over die Pieterbaasfiguur aanhoren, net als de afgelopen dertig jaar. Ik heb als kind toch nooit welk Creools vriendje of volwassene dan ook gezien in die idioot en carnavaleske opgemaakte Piettemannen? Toen waren het vaak geschminkte soldaten van de TRIS, die helaas geen Pieterbaas mochten spelen toen onze buren een deel van ons grondgebied (deel van het Koninkrijk) bezetten. We hadden als kind gewoon lol als die pikzwarte clown met z’n vuurrode lippen met een printabezem in onze richting zwaaide. Gelukkig associeerden we Piet niet met katibo, slavernij en zo.
En later zagen we in dat slavernij door de wereldgeschiedenis heen echt niet alleen de zwarte volken aangedaan was, maar ook de gele, bruine, blanke, rose, lichtzwarte en de pimpelpaarse voor mijn part. Het is gewoon een feit dat het avondje van Sinterklaas (in tegenstelling tot het avondje van Boeboelaas enkele avonden later) een schitterend marktmechanisme is en een leuke kiek voor duizenden kinderen.
Intussen weet u al lang hoeveel verkeersdoden het afgelopen jaar heeft opgeleverd, absurd te hoog! Na die dramatische drie verkeersdoden in Coronie, was het weer het gebruikelijke gebabbel en gebebbel, praat maar raak en alles blijft zo. De Luchtzender nodigde een aantal stakeholders uit om te praten over ons onveilige verkeer. Toen kwam ex-politieman Geerlings aan het woord en die wilde duidelijk straight-talking, geen dat draaitapoe-gekwetter.
Cliff Noord-Brabant wist hem op grandioze wijze te ontsteken en toen oud-inspek ‘bin spiet poeroe’ wan aantal rake en ware zaken. Samengevat: de verkeerschaos is een uiting van het gebrek aan inzicht en diepgang bij de verkeersdeelnemers, en aan discipline bij de opvoeders (schooldirecteuren nanga opo-borsoe met voeten op stoel) en geüniformeerden (agenten die geen dubbele diensten willen draaien). En de grondoorzaak hiervan: achtereenvolgende regeerders die het zover lieten komen dat leerkrachten hun leerlingen op straat stuurden om strijd te voeren, in 1969 en nog erger in 1973.
Schitterend hoe deze oud-inspek in duidelijke taal aangaf waar ons onvermogen ligt om dit land tot ontwikkeling te brengen: we klooien maar steeds met elkaar, want dat veroorzaakte toch ook in ’80 die explosie en in ’82 dat bloedbad? En kijk waar de vakbondsleiders die ons toen de straat opstuurden nu zitten, stoere taal uitkraaiend maar machteloos tegen het uitzaaiend bederf waar zij nota bene leiding aan geven en verantwoordelijk voor zijn. De oud-inspek gaf aan dat we de discipline terug moeten brengen, als eerste in de gezinnen en dan neemt het onderwijs dat over en dan de rest van de maatschappij. Als ik straf kreeg op school en ik beklaagde me daarover thuis, kreeg ik weer op m’n donder. Nu komt een of ander opgeblazen wijf (met of zonder vent) op school om de juf te klappen en de hele school uit te schelden, want ‘men heeft haar kind gestraft’. Zo ver zijn we gezakt! Maar uit alles blijkt dat grote delen van dit volk nu af willen van dat corrupt en onmachtig gedoe, en dat voelen de traditionele kletskoekpolitici aan.
Net als wat Bolliewijn via diezelfde kritische luchtzender (waar je sommige toppolitici nooit hoort) zei dat alle etnische groepen in dit land zich alleen met zichzelf identificeren en met zichzelf bezig zijn; daarom leven ze ogenschijnlijk zo vredig met elkaar. Ieder z’n eigen (kerkelijke) feestdag, z’n eigen missverkiezing, radio- en tv-station, politieke partij, krant, zwembad en ga zo voort. Goeie zaak enerzijds, maar het loopt fout als er iets gezamenlijks moet worden gedaan: gezamenlijke strijd tegen lege petflessen, corruptie, HIV, tegen de verkeerschaos, de slechte afwatering, hebzuchtige multinationals, tegen zeepiraten, illegale bushouders, goudopkopers, kafverbranders. Dan blijkt onze onmacht om één vuist te maken, dan draaien we al babbelend, confererend, workshoppend, brainstormend, kortom onmachtend kletsend om de hete brij heen, terwijl het bederf maar voortvreet.
Of we reizen naar allerlei conferenties, waar we onze mond nauwelijks durven opendoen, terwijl ons buurland dat wel durft en zo z’n niet eens zo geweldig ongerept regenwoud weet te cashen bij die Noren. Echt, ik weiger het te geloven, maar soms lijkt die stomme bakra-mop waar te zijn: Toen onze Lieve Heer alle landen van de wereld had geschapen en alles draaide goed, verveelde Hij zich een beetje. Hij wilde toen een beetje lachen, een beetje lol hebben; toen schiep Hij Suriname…
Nu populair
