DNA-lid Patricia Etnel: “Het volk is vervallen tot de bedelstaf”- Parbode Sneak Peek

Als er verandering in dit land moet komen zal het pas na 2020 zijn. Het volk zal hierbij een belangrijke rol spelen. Dit stelt volksvertegenwoordiger Patricia Etnel (40). Ze fungeert nu als de stem van het volk, maar het volk zelf heeft meer macht om de gewenste verandering teweeg te brengen. 

NPS-parlementariër Etnel vertelt dat ze niet werkt om gezien te worden of om naam te maken, maar haar inspanning moet erin resulteren dat de gemeenschap haar respecteert. “Als je gerespecteerd wordt, zal je ook beter gewaardeerd worden.”

 De politica zag het levenslicht op 17 juni 1976. Ze groeide op in ressort Pontbuiten en haar jeugdjaren typeert ze als spannend. “Ik was lief en gehoorzaam, maar ik heb ook leuke dingen gedaan.” Ze is gelovig en heeft als jong meisje in de kerk gediend als misdienette.  Ze was vanaf jongs af aan heel actief. Als tienermeisje nam ze deel aan het Miss Teen Age Contest en ze eindigde op de derde plaats. “Ik heb verder een aantal radioprogramma’s verzorgd via KBC en later ook de STVS.”  

  Op zestienjarige leeftijd richtte ze de ‘Surinaamse Jongeren Organisatie’ op, van waaruit ze samen met anderen verschillende activiteiten heeft ontplooid. Ze heeft vanaf die leeftijd gewoond op Charlesburg, maar toch heeft ze een aparte liefde voor Pontbuiten. Het doet haar daarom pijn om te zien hoe deze buurt er nu uitziet. Er is een groot verschil tussen toen en nu, daarom is ze vaak in de omgeving om de helpende hand te bieden aan vooral de jeugd. “Het is heel erg om te zien wat Pontbuiten nu is geworden. Vooral omdat het een kinderrijke buurt is met vraagstukken zoals tienerzwangerschap en vroege schoolverlaters.”

  Etnel denkt dat er iets is misgegaan bij de begeleiding van de gezinnen. Er zijn nu minder stabiele gezinnen dan bijvoorbeeld in de jaren negentig. Verder spelen de keuzes die jongeren maken een rol. Ze stellen verkeerde prioriteiten en zetten de school zonder reden aan de kant. Op deze manier missen ze kansen die konden zorgen voor een betere toekomst. “Ze gaan later moeten strugglen om te overleven en zo blijven ze dan in die vicieuze cirkel van armoede.”

  De NPS-politica gelooft dat het wel anders kan, omdat ze zelf een levend voorbeeld is. Momenteel is ze parttimedocent Statistiek en Methoden en Technieken, en begeleidt ze studenten bij het afronden van hun studie. Ze staat ook op het punt iets waar te maken dat ze altijd heeft gewild: het behalen van een doctorstitel. “Ik ga ervoor.”

Ondersteuningsprojecten

Etnel ontplooit al bijkans twee jaar, samen met deskundigen zoals logopedisten en maatschappelijk werkers, activiteiten ter versterking van gezinnen in de verschillende districten. Ze helpt de jongeren om groot te dromen en moedigt ze vooral aan om hun dromen te verwezenlijken. De doelgroep wordt via mulo- en lbo-scholen benaderd. “We hebben ook een waarden- en normenproject, een houden-van-jezelfproject en een project dat duurzame en gezonde liefdesrelaties bij jongeren teweeg moet brengen.” Voor wat het laatste betreft, is het volgens Etnel zeer belangrijk dat jongeren leren hoe ze op een duurzame manier moeten omgaan met de dingen in het leven. Etnel wijst erop dat een duurzame liefdesrelatie meer is dan verliefdheid en geslachtsgemeenschap hebben. Ze is tot nog toe tevreden met de vruchten die de projecten afwerpen. “De jongeren zijn blij met de ondersteuning. Wanneer we na een poosje teruggaan naar de gebieden, zien we dat ze nog steeds enthousiast zijn. Sommigen vertellen ons zelf dat ze blijven proberen, zodat ze hun dromen daadwerkelijk realiseren.”  

  De projecten zullen, zolang de behoefte er is, gecontinueerd worden. Etnel sluit het niet uit om in de toekomst samen te werken met andere landen. Zo levert ze haar bijdrage aan de ontwikkeling van Suriname.

Politieke carrière

Etnel was nog maar zestien jaar, toen haar interesse voor de politiek werd gewekt. Dit gebeurde na een gesprek met oud-president Runaldo Venetiaan. “We waren als groep op bezoek bij hem, en omdat ik zo mondig en vrijmoedig was vroeg ik hem waarom hij ons zo laat pinaren. We leefden toen in de jaren negentig en we hadden het echt moeilijk en dat vonden we erg. De president legde ons toen uit vanwaar die armoede kwam. Het was volgens hem iets dat hij had overgenomen van de revolutie. Hij deed er dus alles aan om ons uit die omstandigheden te halen. We kregen die dag petjel en stroop aangeboden. Zo erg was de situatie”, vertelt ze lachend.  
  Pas zes jaren later begon ze actief deel te nemen aan de politiek. In de periode hiervoor had ze zich gefocusd op haar school, omdat ze zich ervan bewust was dat ze op die manier een goede basis kon leggen voor de toekomst. Ze denkt dat leiders een roeping hebben. Op basis van haar geloof vindt ze dat leiding geven samengaat met het goddelijke.
  Etnel koos, ondanks dat ze benaderd werd door andere politieke partijen, voor de Nationale Partij Suriname (NPS). “Ik had vooral gekeken naar de manier waarop de NPS het land had bestuurd vanaf de tijden van Johan Adolf Pengel, maar had ook veel gelezen over de politiek. Mijn moeder was altijd duidelijk over één ding: de revolutie heeft haar niets positiefs gebracht. En wat haar niets positief had opgeleverd, zou mij ook niets positiefs opleveren.” Ze onderstreept dat niet haar moeder de politieke keuze voor haar heeft gemaakt, en dat ze een aparte liefde heeft voor de groene partij. Voor de doelstellingen van de organisatie spreken haar aan. De NPS wil volgens Etnel via scholing mensen die in een vicieuze cirkel verkeren, de kans geven om daar uit te raken. Verder wil de partij het huisvestingsvraagstuk aanpakken, ondernemers kansen bieden en de gezondheidszorg toegankelijk maken.
  Ze geeft toe dat het niet altijd rozengeur en manenschijn was tijdens NPS-regeringen. “ De NPS heeft niet alles goed gedaan. Waar wordt gewerkt, worden er fouten gemaakt. Je krijgt soms ook echte klappen, omdat je met mensen werkt. Die klappen hebben mij alleen maar sterker gemaakt.” Ze is ermee ingenomen dat de NPS het land stapsvoets vooruit heeft weten te brengen. Wat er ook gebeurt, ze zal loyaal blijven aan de partij. “Als je een keuze hebt gemaakt, moet je daar achter staan”, benadrukt ze.
De politica laat zich niet uit het veld slaan, is trots op zichzelf en niet op haar mondje gevallen. Ze zegt dat een aantal jeugdervaringen haar sterker hebben gemaakt, gevormd tot wat ze nu is.

 Het hele artikel is te lezen in het julinummer van Parbode.

0

Gedeeld