Dossier: Klokkenluider in Suriname: Held of dalaskowtu? – Parbode Sneak Peek
Van milieuschandalen tot financiële wanpraktijken: voor klokkenluiders die de afgelopen maanden geheime informatie op straat gooiden zijn het bloedstollende tijden. Werknemers die uit de school klappen hangt namelijk rancune en zelfs vervolging boven het hoofd. Klokkenluider Parmin Singotiko (81) kan ervan meepraten. Al drie decennia trekt de klokkenluider aan de bel over gevaarlijk industrieel afval dat onverantwoord is gedumpt door de Suralco. “Ik was een stem in de woestijn. Ze hebben me onrechtmatig ontslagen.”
Tekst Joyce Doekhie en Tom Roggen
“Suralco heeft me vergiftigd”, vertelt Parmin Singotiko terwijl hij zijn opgezette benen en verminkte ellebogen toont. Eind 1993 was Singotiko voorpaginanieuws toen hij interne bedrijfsinformatie naar buiten bracht waarbij aan het licht kwam dat bauxietbedrijf Suralco bezig was met het dumpen van 1800 kubieke meter chemisch afval, zonder dat de regering hiervan op de hoogte was gesteld. Singotiko werd onmiddellijk ontslagen vanwege ‘het in bezit hebben van aan de maatschappij toebehorende tekeningen (…) en het verstrekken van deze op onrechtmatige wijze verkregen confidentiële informatie aan derden’.
Dit staat te lezen in zijn ontslagbrief van 24 november 1993. Singotiko merkt op dat Suralco steeds heeft getracht de afvalkwestie te bagatelliseren. “Ze zeiden dat ze volgens Alcoa-standaarden hadden begraven. Maar cyanide, radioactief materiaal, alles is nog daar (op de afvalplekken, red.). Straks gaan ze Afobaka verkopen, terwijl daar niks groeit. Koeien, schapen, doksen, dagublad, alles gaat dood”, aldus de ex-Suralconiër. “Nadat ik in de media was getreden met het verhaal, heeft Suralco mij benadeeld. Ik krijg een pensioen van SRD 850, in plaats van de afgesproken 531 US-dollar.”
Het hele artikel is te lezen in de oktobereditie van Parbode.