Drugssmokkelaars bestaan al zolang als er gebruikers zijn. En als de vraag er is, zullen er mensen zijn die de gok willen wagen cocaïne, heroïne, extasy, marihuana en al die andere goedjes van A naar B te brengen, in ruil voor een paar centen. Maar dat nu ook populaire en minder populaire culturele groepen in ons land zich massaal voor het karretje van de grote drugsbonzen laten spannen, gaat het menselijk verstand bijna te boven. Zeker als ook onze bekendste toneelgroep A Sa Go de verleiding kennelijk niet kan weerstaan. Als zelfs A Sa Go-leden in de valkuil stappen, hoe moet het dan verder met onze jongeren?
Iedereen is onschuldig totdat het tegendeel bewezen, en vooral door de rechter bevestigd, is. Maar de Nederlandse autoriteiten sluiten niet voor niks iemand op. Dus de serieuze schijn hebben de leden van A Sa Go in ieder geval tegen. Dat geldt zelfs voor boegbeeld Jolanda Wassenaar, die als eerste van de zeven leden van het reisgezelschap na enkele dagen op vrije voeten werd gesteld.
Ook rond Humphrey van Hetten hangt voorlopig een luchtje. Zeventien dagen zat hij achter Hollandse tralies. Dat doet men niet zomaar, zou je denken. Waar rook is, is immers vuur. Zeker als je bedenkt dat collega Johnny Sprokkelman nog in de bak zit. Van Hettens aanhouding was extra pijnlijk, in de wetenschap dat hij de begenadigde regisseur is van onder meer het razend populaire voorlichtingsprogramma ‘Jeugdinfo’, waarbij men jongeren probeert te doordringen van het verschil tussen goed en kwaad.
Wat zich in Nederland heeft afgespeeld en waarom een deel van A Sa Go is opgepakt en vastgehouden, komen we waarschijnlijk in detail nooit te weten. En misschien was het ook allemaal een zeer vervelend misverstand. Maar het kwaad is al geschied. Want kunnen de acteurs ooit weer op geloofwaardige wijze zeden gaan prediken via A Sa Go? Humphrey van Hetten die het belerende ‘Jeugdinfo’ gaat maken?
En mocht het nu alleen A Sa Go zijn geweest die in verband werd gebracht met drugssmokkel, dan zou de samenleving daar nog luchtig overheen hebben kunnen stappen. Maar het lijkt een modetrend te zijn geworden dat culturele groepen behalve hun talenten ook cocaïne mee het vliegtuig innemen. De ene na de andere groep is de afgelopen maanden op Schiphol door de mand gevallen.
Dat de drugsbazen zich nu richten op culturele gezelschappen, is een zorgelijke ontwikkeling. Maar om nu de grote handelaren alle schuld in de schoenen te schuiven, gaat te ver. De smokkelaars hebben hun verantwoordelijkheid, niet alleen naar zichzelf toe maar ook naar de Surinaamse gemeenschap, die zij over de grens vertegenwoordigen. Daarnaast is de vraag wat de Surinaamse autoriteiten doen met de informatie en signalen die ze van de Nederlandse justitie ontvangen. Zo is bij de rechtszaak tegen de vermeende leden van de Parbo Brassband regelmatig de naam van Ricardo W. gevallen als leverancier van de cocaïne. Van de kant van de Surinaamse justitie hebben we nog niet gehoord dat ze hem op zijn minst aan de tand hebben gevoeld.
Zijdelings effect is dat door het handelen van de culturele groepen, de fervente tegenstanders van de 100 procentscontrole op Schiphol alle wind uit de zeilen is genomen. In het buitenland, Nederland in het bijzonder, heeft Suriname allang de naam dat drugssmokkel deel uitmaakt van onze cultuur. Aan het weerleggen van die, grotendeels onterechte, beeldvorming dragen de misplaatste acties van bepaalde ‘artiesten’ niet bij.
Beeld: Archief Parbode
Nu populair
