Het was de afgelopen weken weer ‘in spin, de een erin, uit spuit, de ander eruit’. De weinig transparante stoelendans binnen de regering is nog steeds in volle gang.
Waarom moesten Abrahams, Kromosoeto en Sitaldin weg? De regering heeft er – opnieuw – geen uitsluitsel over gegeven. Toch hebben de gevraagde nieuwkomers er totaal geen moeite mee de opengevallen plaatsen in te nemen. Vol goede moed gaan ze aan de slag!Het is niet dat we het ze niet gunnen hoor, heus niet.
En als er een keer een minister moet aftreden vanwege zijn of haar (gebrek aan) handelen, zijn we de laatsten om daarover te vallen. Probleem is echter wel dat het a) heel erg veel gebeurt en daardoor b) heel erg veel geld kost (al die ex-ministers krijgen levenslang een riant salaris plus allerlei leuke extraatjes) terwijl er c) geen uitleg gegeven wordt aan het stemvee de belastingbetaler over de aanleiding. En d) de leiders die aantoonbaar ontoelaatbare handelingen hebben gepleegd, ondertussen nog altijd rustig zitten waar ze zitten.
Een beetje meten met twee maten dus. Bovendien: als er gegronde redenen zijn een minister naar huis te sturen, zijn er misschien ook wel gegronde redenen die minister te vervolgen, merkte Soerdjpersad Badrisin vandaag terecht op in de Ware Tijd. Maar corruptie lijkt geaccepteerd te zijn, concludeert hij samen met enkele andere juristen, omdat de weggestuurde ministers gewoon kunnen gaan jagen en daarna weer een andere leuke (en goedbetaalde) baan aangeboden krijgen. En niemand die te horen krijgt waar ze precies de fout in zijn gegaan…
Nu populair
