Echte brassband als leerorkest
Het aantal brassbands is de afgelopen tien jaar enorm toege-nomen en hun populariteit stijgt. Alleen is de term ‘brassband’ misleidend, omdat het eigenlijk drumbands zijn met vaak maar drie of vier blazers. De Damsko United Brassband (DUBB) is wat dat betreft een noviteit!
Het is medio 2005: Fra Fra Sound-bassist en -bandleider Vincent Henar besluit de balans van de afgelopen 25 jaar op te maken. Samen met zijn bandleden komt hij tot de conclusie dat er genoeg internationale erkenning is, maar dat het nu ook tijd is voor kennisoverdracht. Tijd om iets terug te doen voor de gemeenschap!
Suriname heeft een grote muzikale blaastraditie. Tegenstrijdig genoeg zijn er weinig Caribische blazers, die behalve in de zogeheten grootbazuin- en kaseko-traditie, ook in genres als jazz, funk en pop een behoorlijke partij kunnen meeblazen.
Met de oprichting van DUBB als leerorkest, besloten Henar en zijn mannen hierin verandering te brengen.
Het is geen zogeheten bigband (daar is een specifieke bezetting voor nodig) en ook geen traditioneel Amerikaanse brassband. Wanneer het zeventien man tellende gezelschap echter het podium opkomt, is het wel overduidelijk dat het blaaswerk de boventoon zal voeren.
De set wordt geopend met een Zuid-Afrikaanse compositie die bij de intro als een reggae aanvoelt. Al gauw wordt de luisteraar meegevoerd naar de zwarte townships van Soweto en Johannesburg en is de toon direct gezet. Gedurende het hele concert worden verschillende muziekgenres variërend van funk, kaseko, West-Afrikaanse highlife en jazz in elkaar verweven. De luisteraar krijgt associaties met de opzwepende afro-beat van Fela Kuti en er passeert een vleugje van Chris McGregor’s Brotherhood of Breath.
Voor de Surinaamse oren zijn er altijd wel de echo’s van Carlo Jones, maar ook zeker van de oude TRIS-kapel te horen. Iedereen in de band krijgt solo’s toegewezen, wat bij de eerder
genoemde brassbands nooit het geval is. Opvallend is dat de Damsko United Brassband met recht het enige multiculturele amateurorkest uit Nederland kan worden genoemd en ook dat is, zeker in tijden waar de PVV-geest zich in Nederland nadrukkelijk manifesteert; een noviteit!
Het orkest wordt op begeesterende wijze geleid door saxofonist en orkestleider Efraim Trujillo, die in zijn muzikale grammatica behoorlijk wat Sranan kan spreken, terwijl jazzveteraan Steve ‘TS’ Galloway op het podium tussen de mannen en vrouwen met zijn trombone het zaakje in goede banen helpt leiden.
Wie een concert van DUBB heeft bijgewoond, gaat ongetwijfeld met een voldane glimlach naar huis. Het zou daarom goed zijn als festivalorganisatoren, ook in Suriname, de verrichtingen van dit orkest in de gaten houden. Want het is weliswaar een amateurorkest, maar wel één met professionele allure!