In Suriname kun je op vrije dagen alle kanten op om ontspanning, vertier en avontuur te zoeken en vinden. Of je nu op zoek bent naar water, jungle of gewoon naar een rustig plekje om in de hangmat te liggen, er zijn plekken genoeg waar je je hart kan ophalen. Parbode helpt een handje bij de zoektocht en beschrijft iedere maand een bestemming. Deze keer: Ecopark in Apoera
Er zijn van die plekken waarvan je denkt: wat doe ik hier? Eén van die plekken is Apoera. Dat is zo’n plaats die je gezien moet hebben, maar waar je eigenlijk niet fatsoenlijk kon overnachten. Tenzij je het plaatselijke Staatslogeergebouw een acceptabele logeerplek vond. Maar er zijn tegenwoordig alternatieven, ook in het uiterste westen van ons land begint men te beseffen dat toerisme winstgevend kan zijn. Neem nu Kenneth, die een kleine twee jaar geleden een fraaie over-nachtingsplaats heeft opgezet: Ecopark, gelegen aan de weg van Apoera naar Washabo.
De naam is niet origineel, de plek wel. Wie wil nou niet ’s morgens wakker worden op een paar meter afstand van de Corantijn, waar je een verfrissende duik in kunt nemen, met uitzicht op buurland Guyana. Voor 75 srd heb je de beschikking over een pinahut met plaats voor maximaal twintig hangmatslapers, of voor 25 srd extra per persoon over een simpel bed in een kamertje. Leg met een reisgezelschap nog 75 srd extra op tafel en je hebt de riante keuken erbij, inclusief warmwaterboiler, koelkast en gasfornuis. Uiteraard ontbreekt de barbecue voor gasten niet. De sanitaire voorzieningen zijn meer dan je zelfs als verwende toerist in deze uithoek mag verwachten. En hoewel op loopafstand bescheiden supermarkten zijn, herbergt Ecopark zelf ook een winkeltje. Zodat je ’s avonds bij wijze van spreken vanuit de hangmat je lege djogo kan omwisselen.
Hoewel de omgeving qua bezienswaardigheden niet bijster veel heeft te bieden, kun je je als vreemdeling toch aardig vermaken. Natuurlijk moet je Apoera bezoeken met zijn kaarsrechte wegen en de aaneenschakeling van Bruynzeel-woningen. Een duidelijk teken dat Hollanders hier de hand in hebben gehad met de bedoeling van het plaatsje het bruisende bauxietcentrum van West-Suriname te maken. Toen het in de jaren zeventig van de vorige eeuw was voltooid, hadden de bauxietmultinationals vanwege de ingestorte markt voor aluminium geen interesse meer in het gebied en bleef Apoera wat het was: een slaperig Indianendorp. In de omgeving zijn restanten te vinden van de uiteengespatte dromen: neem een kijkje op de immense kade, waar een halfvergane locomotief verder vergaat op het eindpunt van de spoorlijn die naar het Bakhuysgebergte leidt, waar het bauxiet uiteindelijk niet vandaan zou komen. De kade doet nu dienst als opslagplaats voor boomstammen, die wekelijks per boot worden afgevoerd richting onbekende afnemers.
Het voorbij Ecopark gelegen Indianen-dorp Washabo is eveneens de moeite waard. Het leven kabbelt hier voort, alleen als op het vliegveldje een toestel aankomt of vertrekt, komt er een beetje leven in de brouwerij. De bewoners zijn altijd in voor een praatje en vertellen je graag wat over de, niet al te spectaculaire, geschiedenis van het dorp. Als je geluk hebt, bieden ze je een kalebas met kasiri aan. Wil je meer avontuur, dan regelt Kenneth vanaf Ecopark een boottocht, zelfs tot Blanche Marie.
Je moet er wel wat voor over hebben om Apoera en Ecopark te bereiken: de rit vanuit Paramaribo over de ruim driehonderd kilometer lange Bosontsluitingsweg duurt minimaal acht uur. Indien de weg als gevolg van hevige regenval en de vele te zwaar beladen trucks in slechte staat verkeert, langer. De kwaliteit van het wegdek verschilt onder die invloeden per dag. Reserveren voor Ecopark is echter kinderlijk eenvoudig. Bel Kenneth (08764896) en hij zorgt voor een gastvrije ontvangst.
Nu populair
