Naam: Eddy Wijngaarde
Leeftijd: 67
Beroep: Filmproducent
Eddy Wijngaarde staat samen met zijn vrouw Hennah Draaibaar aan het roer van The Backlot. Sinds 2002 organiseren zij het film- en documentairefestival, dit jaar voor het eerst in het nieuwe bioscopencomplex TBL. Hun uiteindelijke doel is de opbouw van een complete filmcultuur in Suriname.
Zit je lekker in je vel?
“Ik doe heel leuke dingen en zit daardoor ook wel goed in mijn vel. Tegelijkertijd kan ik niet ontkennen dat we bezig zijn met een belangrijk juridisch proces rond de decembermoorden, dat is geen leuke bezigheid. Maar ik heb het gevoel dat ik de nodige bijval krijg voor de dingen die ik doe in Suriname, dat is heel belangrijk. En ik heb een voortreffelijke partner, dat helpt ook.”
Waar ben je mee bezig?
“Het opzetten van het Multiplex-project dat wij hebben bedacht, loopt op zijn einde. Nu zijn we bezig met voorbereidingen om een mediacampus op te richten. Want naast entertainment willen we ook iets creatiefs en educatiefs bieden. Het moet een plek zijn waar meerdere activiteiten plaatsvinden. Ook het 10 minuten jeugdjournaal en onze stichting The Backlot moeten naar daar verhuizen. En vanaf november zijn we uiteraard bezig met het filmfestival.”
Wat wil je absoluut nog doen?
“Heel veel. Eén van de dingen die ik graag wil neerzetten, is een facilitair bedrijf, zodat Suriname zich kan ontwikkelen tot een locatieland voor producenten en films. Als wij crewleden opleiden en apparatuur ter beschikking hebben, wordt het voor filmmakers aantrekkelijker om naar hier te komen.”
Wie bewonder je?
“Ik bewonder mensen met een eigen karakter die iets te zeggen hebben en het niet enkel zeggen maar ook doen. Als ik namen moet noemen, ga ik voor Mandela of Ghandi. Op het creatieve vlak heb ik veel bewondering voor de maker van de 3D film Avatar. Dat is meer dan een film, het is echt een belevenis. Het vermogen om mensen in een film te laten zijn en niet alleen naar een film te laten kijken, dat zie je zelden. En Stevie Wonder. Iemand met een bepaalde handicap die zichzelf zo kan geven en zo groot is geworden, dat is bewonderenswaardig.”
Ga je voor geluk of voor geld?
“Ik ga altijd voor geluk. Geld heb je vaak nodig om dingen te realiseren, maar dat is nooit mijn streven geweest. Wat moet je van geld maken? Een poppenhuis of een kartonnen doos?”
Liefde of succes?
“Liefde is echt belangrijk. Het is niet makkelijk om het vast te houden en stand te doen houden, dat vergt veel inzet. Je vraagt veel, maar je moet ook veel geven. Als dit allemaal goed gaat, is dat het beste succes dat je kunt hebben.”
Bang voor de dood?
“Ik denk er weinig aan, ik heb er nooit echt een angstgevoel bij gehad. Als je het leven accepteert, dan hoort de dood daar ook bij. Maar het is niet iets wat me bezighoudt.”
Ga je op je sterfbed ergens spijt van hebben?
“Ik zou graag meer tijd krijgen, maar dat is geen spijt, gewoon een verlangen naar meer. Soms gaan de dingen fout, maar daar moet je geen spijt van hebben, want niemand is zo fantastisch dat hij alles goed kan doen. Dus je moet accepteren dat je ook mankementen hebt waarmee je op de wereld komt.”
Geloof je in een leven na de dood?
“Mijn grootmoeder zei altijd: ‘Ik heb nog niemand gesproken die teruggekomen is.” Mocht er leven na de dood zijn, dan zie ik het dan wel. Ik ben er nu, ik moet nu doen wat ik kan doen en wat ik graag wil doen’.”
Hoe zou u herinnerd willen worden?
“Ik streef er niet naar om herinnerd te worden, dat is voor mij niet zo belangrijk. Ik wil dingen goed doen, met passie en overtuiging. Mocht er toch iemand zijn die graag na mijn dood aan mij wil denken, dan met deze eigenschappen en hopelijk ook met het gevoel dat ze iets aan mij gehad hebben. Voor de rest streef ik niet naar een standbeeld of een medaille!
Nu populair
