In een poging jongeren een toekomst te geven, heeft de in Paramaribo woonachtige Nederlander Henk van Bastelaar het initiatief genomen tot een stratenmakersproject. Hij heeft vier jongens van de Stichting Arbeidsmobilisatie en Ontwikkeling (SAO) geselecteerd om de binnenplaats van Fort Zeelandia opnieuw te bestraten.
“Ik ben met de directeur van de SAO gaan praten om te kijken of ik misschien wat kon doen voor die jongeren.” Nadat het idee op tafel was gegooid, heeft het nog anderhalf tot twee jaar geduurd voordat het project eindelijk van de grond is gekomen. Het project is 1 april van start gegaan. In drie maanden tijd, met een kleine uitloop, was de klus geklaard. Het grootste probleem voor de opstart van het project had te maken met de mentaliteit van de overheid. “Je moet hier klein beginnen met projecten. Niet met de overheid, want die strooien zand in de ogen.”
Het is dan ook niet de Surinaamse overheid, maar de gemeente Amsterdam die geld pompt in het project. “Je kunt van die jongens niet verwachten dat zij, op een leeftijd van tussen de 17 en 20 jaar, geld gaan betalen voor school. Ze wonen vaak bij hun oma of tante. Wanneer ze wel bij hun moeder wonen, moet zij vaak hele dagen hard werken om de eindjes aan elkaar te knopen. Er is geen geld voor onderwijs.” Daarom geeft Van Bastelaar de jongeren een vergoeding van 200 srd in de maand. Dit wekte veel onbegrip bij de overheid. “De overheid beseft niet dat ze het geld dat ze nu uitgeven aan leerlingen, later kunnen besparen op de criminaliteit.”
Op het binnenplein van Fort Zeelandia liggen allemaal oude klinkers. Deze zijn door de jongens opnieuw gelegd. “Ze werden meteen in het diepe gegooid. Deze klinkers opnieuw leggen is het moeilijkste handwerk dat er is”, aldus Van Bastelaar. Omdat hij nog meer en grotere projecten in de planning heeft, wil hij de dagelijkse leiding van dit soort projecten overdragen aan iemand anders. Daarom heeft hij naast vier jongens, ook een instructeur van het SAO aan zijn team toegevoegd.
Instructeur Modiwirijo geeft normaliter les in vakken over de bouw en leidt vaak buitenprojecten. “Ik werk al vijftien jaar op deze school, dus de jongens zijn niet nieuw voor mij. Ik ken hun kwaliteiten en heb geen problemen met ze.” Modiwirijo denkt niet dat de vier die meedoen aan dit project meer kansen hebben dan anderen. “Iedereen heeft gelijke toekomstkansen. Het gaat vooral om geluk in de maatschappij en je motivatie.” Over de volgende projecten, die onder leiding van Modiwirijo zullen plaatsvinden, is nog niets bekend.
Clint (18) is volgens Van Bastelaar de jongen met de meeste potentie. “Misschien ga ik nog verder studeren”, zegt de leerling zelf. “Of ik ga kijken voor werk en daarnaast een avondschool volgen. Ik krijg voor dit project een stratenmakersdiploma en als ik mijn school afmaak heb ik dus twee diploma’s. Dit zorgt weer voor meer kansen.” De SAO is een brede opleiding die opleidt tot allerlei handarbeidvakken. Clint wil graag in de sector van het straten maken blijven. “Ze zoeken veel mensen om straattegels te zetten en ik vind het leuk. Het is wel hard werken, maar dat vind ik wel prettig.”
Terwijl het ene project nog in volle gang is, stort Van Bastelaar zich alweer op de volgende: Stichting Evolution. Via dit grootschalige project op het voormalig Billiton-terrein te Onverdacht wil hij onder andere lessen in allerlei expressievakken gaan verzorgen.
Tekst & Beeld: Suzan Nuijen
Nu populair
