Eigenlijk ben ik nog steeds maagd
Laritsia (37)
Ik kom uit een gezin van één jongen en vier meisjes, van wie ik de oudste ben. Sinds ik mij kan heugen, wist ik al dat alles wat doorsneemeisjes leuk vonden, ik maar niets vond. Ik ben nog nooit verliefd geweest op een man. Ik kan een mannenlijf echt niet van dichtbij verdragen, zelfs mijn vaders omhelzing vind ik onprettig. Het lichaam van een kerel vind ik niet opwindend; het voelt hard aan en het doet me niets.
Vroeger vond ik het een beetje eng om vrouwen te benaderen, maar later kreeg ik door de vele afwijzingen genoeg lef daarvoor. Vanaf mijn vijftiende begonnen mijn sekshormonen te broeien, begon ik te fantaseren en begonnen gevoelens van verliefdheid in mij op te borrelen. op mijn negentiende had ik mijn eerste relatie, met Marcia, die ik ontmoette toen ze vanuit Nederland op vakantie was in Suriname. Ze kwam met een kennis langs om iets op te halen, en toen haar vriend vroeg of ik mee wilde, stemde ik in. Ik vond haar oogverblindend, hoe ze daar op de achterbank van de auto zat. Ik was meteen weg van haar, en haar stem maakte het helemaal compleet. Het was love at first sight, we maakten gelijk een afspraak bij haar thuis en wisten eigenlijk beiden al wat er verder zou gebeuren. Marcia en ik waren direct weg van elkaar.
onze eerste kus was op een houten bank voor Marcia’s huis. Die dag sprak ik niet over seks met haar, ik hield rekening met mijn verovering, omdat een vrouw liefkozen voor Marcia heel nieuw was en zij pas zestien was. De derde dag was het echter raak en hadden we onze eerste seks. Ik merkte rust bij haar, en zij ontlokte bij mij het gevoel alsof ik kon vliegen en hemel en aarde kon doen bewegen. Na onze eerste nacht vertelde ik haar dat zij mijn hart had gestolen. Ze lachte en kuste me van blijdschap, waarschijnlijk wachtte ze daar allang op.
Ik was en ben nog steeds maagd, maar zij was het toen al niet meer. Ik heb nog nooit iets met een man of speeltje gedaan, dus ben ik nog echt ongebroken. Mijn maagdenvlies is nog intact, daar beneden komt echt niets naar binnen, mi no lobi dati.
Marcia beëindigde na zes jaren onze relatie, omdat ik in die tijd niet van andere vrouwen kon afblijven. Ik was ontroostbaar toen zij niet verder met mij wilde. Wel ben ik wel heel blij dat wij nu nog beste maatjes zijn van elkaar. Wij hebben te veel van elkaar gehouden om als vijanden uit elkaar te gaan. Marcia is nu moeder van een kind. Door de jaren heen verdween bij mij de drang om de ene na de andere vrouw achterna te zitten en ging ik op zoek naar kwaliteit in plaats van kwantiteit. Het huisje-boompje-beestje-gevoel ging aan mij knagen, en tegenwoordig heb ik een lieve vriendin die heel veel van me houdt en mijn kinderwens wil laten uitkomen. We zijn voornemens om in het buitenland in het huwelijksbootje te stappen. Ze woont in Europa, en het is de bedoeling dat we daar zullen gaan wonen. over mijn leven als lesbienne kan ik zeggen dat ik niet echt noemenswaardige aanvaringen heb gehad met homofobe personen. Voor wat de mannen betreft: ik weet hoe ze kunnen zijn, dus daarom maak ik geen onnodige grappen met ze. Ik ben namelijk van oordeel dat ze vaak genoeg denken dat je ze leuk vindt. Bovendien interpreteren ze zo’n beetje alles als een invitatie om seks met ze te hebben.”