Elmer sappen: een continue zoektocht naar fruit – Parbode Seak Peek

“Als je al zo lang bestaat en je breidt uit, dan is het administratief verstandiger het bedrijf om te zetten in een NV”, vertelt Ellen Bang A Foe-Nelson, operations manager van Elmer sappen. Zij is de dochter van Ilse Nelson-Pengel, die adviseur is van dit bekend Surinaams sappenbedrijf.

De onderneming, die sinds 1 januari 2018 opereert onder de naam Nelba Fruit NV, is oorspronkelijk opgericht als een eenmanszaak door Nelson-Pengel en bestaat reeds 28 jaar. Wel blijft de merknaam ‘Elmer’ van het sap nadrukkelijk voortleven. Elmer sappen schoot niet direct als een paddenstoel uit de grond, maar onderging een groeifase.

Nelson-Pengel over het prille begin rond 1989: “Mijn man, Carol Nelson, had een tante die stroop maakte, maar eens moest ze in de vakantie naar Nederland. Ik maakte in de tussentijd ook stroop, dus vóór haar vertrek vroeg ze of ik haar klanten voor haar kon bedienen. Toen ze terugkwam vroeg ze of haar klanten bij mij konden blijven.”

Nelson hield het niet daarbij, maar begon ook met sap van fruitsoorten. “Ik nam toen een achttienmaandenregeling bij de overheid om dit verder te pushen. Ik mag niet klagen, het ging goed, dus nadien nam ik ontslag.”

De onderneemster blikt terug op de tijd dat ze met haar man naar Lelydorp ging en in de vele straatjes fruit zocht om op te kopen. Bij terugkomst was de pick-up dan volgeladen. Zij maakte vooral veel dranken van mopé, grapefruit, zuurzak en carambola. Het sap werd geleverd in jerrycans aan vaste klanten als De Keurslager, Wolly’s, Telesur en snackbars. Voor concurrentie vreesde zij helemaal niet. “Als je begint moet je niet altijd honderd procent eruit willen halen, maar stapvoets lukt het zeker.”

In het begin startte ze met één blender. “Ik had een jongedame in dienst die mij hielp met het snijden van markoesa en andere fruitsoorten. De flesjes kocht ik bij CIC en later bij Surpaf.” De ruimte thuis werd haar te klein, in 2012 ging Nelson fabrieksgericht. Nelba Fruit NV is thans gevestigd te Zorg en Hoop in de woning van wijlen haar zus. Voor het verwerkingsproces kocht zij twee machines, maar al het zware werk, het snijden van sinaasappelen en het uitlepelen van markusa, gebeurde nog thuis.

Lees het hele artikel in de maarteditie van Parbode

0

Gedeeld