Dat Suriname boordevol zit met talentvolle jongeren op ieder gebied, is niet onbekend. Deze jonge mensen gaan ervoor om de Surinaamse reputatie in de toekomst nationaal – en misschien zelfs internationaal – eer aan te doen. Maar toch wordt er over het algemeen weinig aandacht besteed aan opkomend talent. Parbode brengt daar verandering in. Deze maand: Elward Valstein, Kung Fu-beoefenaar.
“Kung Fu is eigenlijk een levensstijl en niet als de andere vechtsporten. Het is vooral een kwestie van behendigheid”, zegt de 20-jarige Elward Valstein. Via zijn vader kwam hij in aanraking met Kung Fu. Hij was toen pas negen jaar oud en het is dus niet verwonderlijk dat hij er toen heel anders tegenaan keek.
“We gingen vroeger naar Grun Dyari om te oefenen. In het begin nam ik het niet zo serieus en beschouwde ik het meer als een kiek breken. Maar op mijn elfde, twaalfde jaar begon ik het anders aan te pakken. Al had ik geen les, ik trainde elke dag”, aldus Elward. Om in conditie te blijven, deed hij ’s ochtends voor het naar school gaan al oefeningen. En na school legde hij vooral de nadruk op stretchen.
Thuis heeft hij altijd de nodige stimulans van zijn ouders gekregen. Zijn vader beoefent de sport al jaren. En ook zijn zusje is actief. “Sinds ik me kan herinneren, houdt mijn vader zich bezig met Kung Fu.” Hij is tevens leraar bij de Kung Fu-school waar Elward voor uitkomt. “Als ik op les ben is hij niet mijn vader, maar mijn meester. Ik ben dan gewoon zijn leerling.” Het is duidelijk dat Elward de sport niet ziet als een hobby, maar als de échte manier van leven. “Ik zorg ervoor dat ik elke week, los van mijn training, minstens vier uren bezig ben met Kung Fu.”
Zowel binnen de muren van de Kung Fu-school, als thuis in huize Valstein, heeft Elward heel wat van zijn vader geleerd. Zo kan hij zich goed herinneren dat hij ooit een grap uit heeft gehaald, die hem een flinke tik en een wijze les heeft opgeleverd. “Toen m’n vader op een avond thuiskwam, ging ik stiekem naar beneden en sprong uit het niets ineens voor hem. Vanuit zijn verdedigingsinstinct heeft hij me toen gevloerd. Dat was gewoon een reflex. ‘Als je jezelf niet kan beheersen, ben je een walking hazard’, leerde hij me.
En dat is me altijd bijgebleven.” Volgens Elward denken veel mensen dat het bij Kung Fu alleen gaat om het kapot schoppen van dingen en dat de beoefenaars meteen beginnen te vechten, zoals bij andere vechtsporten. Dat is tenminste het beeld dat in veel Kung Fu-films wordt geschetst. “Maar dat is juist niet waar het bij Kung Fu om gaat. Je leert vooral jezelf te beheersen, respect te hebben voor mensen en je verantwoordelijkheid te nemen. Omdat je weet dat je iemand een ongeluk kan bezorgen, leer je jezelf in te houden. Ik ben elke dag bezig met Kung Fu en het is een echte passie van me.”
Elward is nu in het bezit van de Groene Vlinder. Dat wil zeggen dat hij zich bevindt in het beginstadium van de gevorderde klasse. “Het ligt helemaal aan mij om de vorderingen te maken.” De reden waarom Elward nog steeds bezig is, is dat hij examens moet maken én na het behalen van de Groene Vlinder het steeds moeilijker wordt om verder te gaan. “De technieken die ik nu ga leren worden steeds moeilijker. Voorheen was het een kwestie van oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Nu komt het steeds meer aan op mentaliteit en draait het vooral om discipline en doorzettingsvermogen.”
In verband met school is Kung Fu voor Elward even naar de achtergrond geschoven. Elward is namelijk laatstejaarsleerling van de Algemene Middelbare School. Na afronding van deze opleiding vertrekt hij naar Nederland voor verdere studie. Maar waar hij ook gaat, Kung Fu is zijn leven en gaat overal met hem mee.
Auteur: Kavita Jiawan
Nu populair
