‘Werken voor Suriname is zwaar, maar gezegend’
Rumas, Rijk Uit naar MAS (Spaanse vertaling voor ‘meer’) heeft in de afgelopen vijf jaar ruim vierhonderd jongens weer op het rechte pad geholpen. De stichting zet zich in voor de risicojongeren van Suriname; jongens die vroegtijdig school verlaten, de zogeheten drop-outs. Dit zijn jongeren die veelal op het criminele pad zijn beland of thuis niet de aandacht krijgen die zij nodig hebben. De directeur van stichting Rumas, Emmy Hart (62), is trots op de prestaties van de stichting. Toch is het moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen. “We hebben enorme wachtlijsten, maar ik heb gewoonweg de middelen niet om alles rond te krijgen.”
Emmy Hart groeide op in een gezin van twaalf kinderen. Ze vindt dat ze een mooie jeugd heeft gehad. “Mijn moeder was altijd thuis om voor de kinderen te zorgen. Mijn vader werkte hard. Hij was timmerman en knoopte alle eindjes aan elkaar. Vlak voordat hij stierf, zei hij tegen me dat ik mensen moest gaan helpen. Ik wist toen nog niet wat hij bedoelde, maar God heeft mij jaren later mijn opdracht gegeven.” Het was in de kerk, in het jaar 2007, dat Hart haar opdracht ontving. Zij kreeg een visioen van jongens achter de tralies van de gevangenis, die met uitgestrekte armen om hulp vroegen. Hart vroeg wat de jongens daar deden en hoorde daarna de stem van God, die haar vertelde dat deze jongens een beter leven verdienden en dat het haar roeping was om de jongens hulp te bieden. Hart gehoorzaamde en startte twee jaar later met haar stichting.
Uit het onderwijs
Hart hield zich tijdens haar hele carrière al bezig met drop-outs. In 1992 was ze directeur van de Marie Le Fevre School aan de Lotjessteeg. “Het was een beroerde situatie toen ik daar begon. In de eerste klas zaten slechts zeven leerlingen en ouders waren bang om hun kinderen in te schrijven. Daar begon eigenlijk het werken met dropouts.”
Verder lezen? Koop dan nu de Parbode. Nog tot eind deze maand in de winkel en daarna verkrijgbaar via de redactie.
