Erfgenamen Onoribo eisen grond terug
Ruzie bij Rijsdijk
Hoog oplopende conflicten om een lap grond, het is – helaas – niks nieuws. Maar wat als beide ruziënde partijen over een eigendomstitel lijken te beschikken? Zoals op de plantage Onoribo, waar twee verschillende partijen van lanti hetzelfde stuk grond hebben gekregen. “Binnenkort kopen we een grote bulldozer en stoten we de hele boel open.”
Het zal je maar overkomen. Op een dag word je wakker in het huis waar je al veertig jaar woont, op het perceel waar je door je ouders bent grootgebracht, om te merken dat wildvreemden jouw prikkeldraad hebben doorgeknipt en bomen aan het omhakken zijn. Het vee waar je elke dag voor zorgt, loopt vrij los. Zwaaien met een beschikking uit 1971, waarop duidelijk de grenzen van jouw eigendom zijn aangegeven, maakt ook al geen indruk. Er worden trenzen dichtgegooid en in een mum van tijd staan er zelfs kleine woningen op wat eens je eigen perceel leek te zijn.
Het gebeurde met melkveeboer Peter van Ravenswaay (55), die al sinds zijn tiende in een bescheiden huis woont op een perceel van maar liefst 85 hectare aan de Verlengde Rijsdijkweg in het district Para. Die grond werd in mei 1971 voor vijftig jaar lang – dus tot 2021 – door het toenmalige ministerie van Opbouw in erfpacht afgestaan aan zijn vader, Hendrikus van Ravenswaay. Die had zijn areaal in de buurt verkocht aan Suralco om naar bauxiet te mijnen, en kreeg ter compensatie de domeingrond aan de Verlengde Rijsdijkweg.
Verder lezen? Koop dan nu de Parbode. Nog tot eind deze maand in de winkel en daarna verkrijgbaar via de redactie.