Erlan Sleur
Brownsberg is mijn tweede huis
Erlan Sleur (50) is milieuactivist in hart en nieren. Met zijn opgewekte ogen en wilde handgebaren doet hij zijn verhalen uit de doeken. Van confrontaties met politici tot het in de as leggen van een goudconcessie van een zware crimineel. Niets lijkt deze man te stoppen van zijn missie: het behouden van de Surinaamse natuur. “De planeet is onze moeder, onze rijkdom, daar ga je bewust mee om.”
Sleur studeerde Natuurwetenschappen, Biologie en Biochemie in Nederland. Hij deed ook een studie Toxicologie. “Ik zeg eerlijk dat ik de laatste niet heb afgemaakt. Maar Toxicologie is de richting waarmee ik het meeste bezig ben. Ik concentreer me veel op de kwikverontreiniging in Suriname en merk dat ik bij het bestuderen van onderzoeksrapporten wel beschik over de juiste basis.”
Sleur wilde altijd al terug naar Suriname. “Het duurde alleen veel langer dan gepland. Ik wilde financieel alles goed op orde hebben en dat kostte tijd.” Op zijn 41ste keerde hij uiteindelijk terug naar zijn geboorteland, het land waar hij als kleine jongen opgroeide. Alsof hij de dag herbeleeft, beginnen zijn ogen te stralen. “Op 21 april 2006 werd ik opnieuw geboren; ik kwam terug in mijn land.” Eenmaal gesetteld kon Sleur vrijwel direct aan de slag bij de Stichting Natuurbehoud Suriname, Stinasu. “Heerlijk! Ik was veel in de natuur bezig en Stinasu leek me de uitgewezen plek voor mijn missie.” Sleur had destijds nog geen flauw benul van de donkere ‘politieke’ wolk die over Stinasu waaide. “Ik wilde mijn gedachtegang niet laten vervuilen. Mensen vertelden me destijds wel dat ik op bepaalde personen moest letten, maar ik had daar geen oren naar. Ik hield me niet bezig met de politiek.” Pas later ontdekte Sleur de andere kant van zijn werkgever.
Verder lezen? Koop dan nu de Parbode. Nog tot eind deze maand in de winkel en daarna verkrijgbaar via de redactie.