Essay: Altijd maar crisis: hoe stoppen we onze stamgeest weer in de fles? – Parbode Sneak Peek

We zitten economisch weer flink in de nesten. De NDP-geleide regering smijt ons tot de nek in de schulden, terwijl de eventueel volgende regering zich impopulair zal maken door te sparen. Pur’ bruku, wer’ bruku, tot je riem slijt en je broek afzakt. Hoeveel politieke lessen moet een volk krijgen om te leren hoe dit werkt? Sociaalwetenschapper Roy Bhikharie vergeleek op de Kenniskringavond in november het verschijnsel met een voortwoekerende ziekte, die felle uitbarstingen vertoont. Maar we bestrijden nooit de oorzaak, alleen de symptomen. Bhikharies diagnose: in 44 jaar Onafhankelijkheid heeft onze stamgeest geen plaats gemaakt voor democratisch gedrag.

Door Welmoed Ventura

Een van die uitbarstingen voorspelt Kenniskringspreker Anthony Wong: de rentetarieven schieten straks mogelijk de lucht in. Over bruku gesproken: Wong voorspelt ook dat er straks weer een Structureel Aanpassings Programma nodig is, zelfs toekomstige generaties moeten de broekriem aantrekken voor het huidige leengedrag. Juist nu de wet haar rol moet vervullen gaan de remmen los. Zonder het wettelijk obligoplafond van 2002 was de situatie trouwens al erger geweest. Wong, voorzitter van de Algemene Aannemers Vereniging, vertelt hoe de bouwsector nu reeds lijdt onder het beleid. “De bouwsector voelt het al, alles staat op een laag pitje. En de bouwsector is een goede indicatie van hoe het met de economie gaat.” Hij wijst erop dat het regeringsbeleid projecten niet gunt aan lokale aannemers. Zo komen die projecten ons land niet echt ten goede. Als voorbeelden noemt hij het project voor het nieuwe parlementsgebouw en de asfaltering van wegen. “Je kunt wel mooi de eerste steenlegging van het DNA-gebouw aankondigen, maar het geld vloeit weg via een buitenlands bedrijf. Was het aan een Surinaamse aannemer gegund, dan ontstond er lokaal meer werkgelegenheid. Ook de asfaltering van wegen, zo’n bedrijf als Dalian heeft alles zelf in huis, arbeiders en steenslagmijnen, veel blijft hier niet hangen van zulke projecten, ze leveren geen lokale werkgelegenheid.” In de paneldiscussie memoreerde Wong de opeenvolging van regeringen, waarbij de schulden van NDP-regeringen steeds worden opgeruimd door de volgende regering, onder leiding van andere partijen.

Herkolonisatie door politici

Onze democratie is ziek doordat de interpretatie die onze politici eraan geven niet deugt: een coalitie hoort niet alleen de belangen van haar meerderheid te dienen, maar die van het hele volk. Ons bestuurssysteem is in feite een herkolonisatie door onze eigen politici, een ‘beschaafde’ slavernij. Hoe is het mogelijk dat onze coalities elke keer in staat zijn om DNA-leden tot hun marionetten te maken?

Lees het hele artikel in het januarinummer van Parbode

0

Gedeeld