Essay: De cirkel is niet rond! – Parbode Sneak Peek

In een land niet ver hier vandaan werd enkele decennia geleden een meiske geboren. Met haar komst ging de rijkeluiskinderwens van haar middenklasse-ouders in vervulling. Het gezinnetje was nu compleet met een jongetje en een meisje. Hun geluk kon niet meer op. Mateloos blij en volmaakt gezegend waren ze.

Tekst Svastika Ramcharan

Vol enthousiasme bereidden ze zich goed voor op de opvoederstaak die nu zou gelden voor twee. Ze planden de beste opvoedersmaatregelen, ja, want daarmee zouden ze hun spruitjes kranig op hun eigen benen leren staan in die veranderlijke maatschappij. Natuurlijk kozen ze, bewust, misschien ook onbewust, voor dezelfde regels die door hun ouders werden opgelegd. Sommige onverbasterd, andere wat aangepast. Zelf hadden ze sommige geboden als onprettig ervaren, desondanks zouden ze die ook voor hun kroost hanteren. En die waartegen ze in opstand waren gekomen, die stonden nu bovenaan hun opvoedrepertoire. Immers, het was nu hun beurt om deze regels op te leggen, niet om zich eraan te houden. Bovenal, het ging om de vruchten die deze regels zouden afwerpen.

Terwijl de tijd onverkort doorstapte, zette het groeiproces zich voort. De van oudsher bekende gedragingen naar elkaar ontwikkelden zich ook. Liefde overheerste binnen het gezin, gevolgd door zorgzaamheid voor elkaar. Gehoorzaamheid van de kinderen jegens de ouders ontbrak nooit. Zo nu en dan werd de zalige rust verstoord met een typisch gevechtje. Dat hoorde erbij, kibbelpartijen maakten een onmisbaar deel uit van het broer-zus-leven. Beide kinderen kregen onder strenge ouderlijke supervisie evenveel aandacht en liefde toebedeeld. Niet een meer, de ander minder.

Lees verder in het oktobernummer van Parbode

Wilt u informatie over het afsluiten van een (digitaal) abonnement?

Kijk op www.parbode.com/abonneren

0

Gedeeld