Essay: Peperpot, een natuurpark bij de stad – Parbode Sneak Peek

Onlangs was ik weer eens in Peperpot Natuurpark. Wat is het daar toch heerlijk wandelen en rondkijken op het brede wandelpad! Zoveel soorten vogels, de aapjes en zo nu en dan een luiaard in de bomen! Oké, ik weet wel: de meeste Surinamers houden niet van deze swampu busi.

Door Dominiek Plouvier

 Zelfs de Javanen van de kampong vragen me altijd wat ik daar in Gods naam kom zoeken: zoveel muskieten, meneer Dominiek! Tja, je moet er van houden; voor ons natuurliefhebbers is het een paradijs, we hebben steevast onze eeuwige vriend bij de hand, onze verrekijker! Met de verrekijker zie je o zoveel meer. Maar ik geef toe, als je nu en dan tussen de mokomoko doorkijkt, hm, dit zwampbos ziet er soms nogal beangstigend uit.

Toen ik in 2006 Peperpot ‘ontdekte’ was ik net voor een tweede lange werktermijn in Suriname aangekomen: ik werd aangesteld als directeur van WWF-Guianas , met hoofdplaats Paramaribo. Acht jaren heb ik het volgehouden; geen eenvoudige klus in een land als Suriname. Maar toch: zelfs op Peperpot zijn we erin geslaagd om een stukje ‘conservation’, natuurbehoud, te realiseren! Ongelooflijk, en dit op amper 5 kilometer van Paramaribo, in vogelvlucht! Uniek in de wereld! Bijna 1000 hectaren zijn gevrijwaard voor de natuur, de Peperpot Nature Corridor of het Peperpot Nature Park. En dat met een grondwaarde om van te duizelen.

Het begon allemaal in 2006 toen een cruise uit de VS met American birders aanmeerde op de Nieuwe Haven, en daartussen enige mensen van WWF-United States waren. Dus ik verplicht om mee te gaan. Ze zochten in Peperpot naar de twee enige endemische vogelsoorten van Suriname, de guianan piculet en de blood-colored woodpecker. Wat ik toen zag bij aankomst was een openbaring. Een pad van 3,2 km lang (de Mopentibo Nature Trail), dat totaal overgroeid was door vegetatie waar niemand door kon, vol met vogels en wildlife! Schrijver dezes was direct verliefd en vol bruisende ideeën.

De volgende morgen sprak ik met mijn WWF country manager en die kende de projectdrager die Mariënburg en Peperpot onder beheer had goed. Al gauw zaten we rond de onderhandelingstafel.

Lees verder in het septembernummer van de  Parbode, ook online verkrijgbaar

0

Gedeeld