Essay: Ralletjes in Suriname – Parbode Sneak Peek
Misschien weet niet iedereen wat ralletjes zijn, ze zijn immers schuw en schichtig. Je ziet ze nauwelijks, maar de echte vogelliefhebber kent ze wel. Hij of zij herkent ze aan hun roep die je hoort in de buurt van je huis, zeker als je huis wat alleen staat tussen leegstaande kavels met opgroeiend gras.
Door Dominiek Plouvier
Kepanki’s daarentegen kennen we wel, de wattled jacana; die zien we wel vaker in de trenzen staan, maar ze zijn geen echte ralletjes. De kriko of gray-necked wood-rail is wel een echte ral, en gezien deze een Sranan naam heeft, zal hij wel meer voorkomen. Inderdaad, maar zien doen we hem ook niet veel, deze mooie vogel op zijn lange poten. We horen hem wel zo nu en dan: kri-ko, kri-ko, kri-kri-ko…
Waarom een verhaal over ralletjes in Suriname? Om vele redenen: in eerste instantie omdat er toch wel veel voorkomen in Suriname. Ralletjes houden niet zozeer van het bos, maar van natte graslanden. Ze schuwen het droge, en ze schuwen ook open watergebieden.
Lees dit artikel verder in het meinummer van Parbode, nu in de winkel (in Suriname)
Wilt u informatie over het afsluiten van een (digitaal) abonnement?
Klik op www.parbode.com/abonneren