Essay: Waarom is Bouterse bang voor vervroegde verkiezingen? – Parbode Sneak Peek
De Next Generation Movement onder aanvoering van Xaviera Jessurun, een jonge Surinaamse moeder, neemt gedreven door de algemene crisis het met protestacties op tegen de autoritaire regering van president Bouterse. De democratische jongerenbeweging heeft het anti-demonstratie vergunningenbeleid van de regering-Bouterse succesvol uitgedaagd, door zich op het grondwettelijke recht op vreedzame betoging te beroepen. Zij eist het aftreden van Bouterse en vervroegde verkiezingen. De demonstraties van de Next Generation Movement bestaan weliswaar, in de woorden van Martin Luther King, uit een kleine ‘geëngageerde minderheid’. Maar zij vertolken, gezien de meest recente peilingen, de wens van de overgrote meerderheid van de bevolking. Slechts een zeer kleine minderheid vindt nog dat president Bouterse het goed doet. De betogingen van de ‘geëngageerde minderheid’ zijn gedurfd. Velen zijn immers bevreesd voor Bouterse en zijn kliek. Die vrees is niet ongegrond.
Mensenrechtenschenders en drugscriminelen
Deze president is voormalig leider van de militaire dictatuur en hoofdverdachte in het
8 Decemberstrafproces. Hij was verantwoordelijk voor het zonder enige vorm van proces doodschieten van vijftien voormannen van de democratie, voor de massaslachting te Moiwana en vele andere ernstige schendingen van de rechten van de mens. Auditeur-militair Roy Elgin heeft 20 jaren onvoorwaardelijke gevangenisstraf tegen hem geëist voor zijn aandeel in die politiek gemotiveerde misdrijven van 8 december 1982. Bouterse is verder in Nederland tot bij de Hoge Raad bij verstek veroordeeld voor cocaïnesmokkel. In de jaren negentig heeft een speciale onderzoekscommissie van het Braziliaanse parlement hem geduid als baas van het grootste Surinaamse cocaïnekartel. Hij is niet de enige binnen zijn regime die voor cocaïnesmokkel is veroordeeld. Zijn zoon, Dino Bouterse, voormalig voorman van de presidentiële Counter Terror Unit zit in de Amerikaanse gevangenis een langjarige straf uit voor cocaïnesmokkel. Hij heeft ook Surinaamse paspoorten ingezet voor de criminaliteit. Eerder was hij al veroordeeld wegens diefstal van wapens van de Surinaamse Staat. President Bouterse had ook zijn lijfwacht oud-militair Hans Jannasch benoemd tot waarnemend hoofd van de Centrale Inlichtingen- en Veiligheidsdienst. Jannasch was veroordeeld en had in de gevangenis gezeten voor exploitatie van een groot xtc-laboratorium. De hoogste baas van het grootste overheidsbedrijf Staatsolie en voormalig lid van het Militair Gezag, Etienne Boerenveen, heeft in de Verenigde Staten een langjarige gevangenisstraf uitgezeten voor cocaïnesmokkel. De doorvoer van cocaïne in het Suriname onder Bouterse is dramatisch toegenomen. Het oppositionele DNA-lid en oud-politiecommissaris Krishna Mathoera heeft gedocumenteerd daarop gewezen. De grote vangsten op verschillende continenten van drugs uit Suriname hebben in internationale media Suriname al het predicaat narcostaat bezorgd. Winston Ramautarsing, voorzitter van de Vereniging van Economisten in Suriname (VES), beschreef de invloed van de cocaïnehandel op de officiële economie. Hij zei dat grote drugsvangsten in het buitenland zich in Suriname doen gelden door effecten op de economie. Mathoera legde onderbouwd verband tussen de aanzienlijke toename van de drugshandel en de afbrokkeling van rechtsstaat en rechtshandhaving onder Bouterse. Dat het Suriname onder Bouterse slechts kan aankloppen bij autoritaire en dictatoriale staten, markeert het internationale morele isolement.
Wanbestuur en crisis
Het dagblad de Ware Tijd (4 april 2018) vroeg aandacht voor een opmerkelijke observatie van Standard and Poor’s in haar meest recente rapport over Suriname. Het internationale ratingbureau duidde de capaciteit van het huidige landsbestuur om hervormingen door te voeren en goed beleid te maken als ronduit zwak. Zij noemde het duo ‘president en minister van Financiën’ (Hoefdraad) de achilleshiel. Standaard en Poor’s vindt dat er sprake is van te veel machtsconcentratie in handen van het tweetal en te weinig checks & balances. Deze beschrijving kan in minder diplomatieke taal als autoritair bestuur worden beschreven. Het zou ook gelezen kunnen worden als kritiek op De Nationale Assemblée, die onder de paarse meerderheid haar controlerende functie heeft verzaakt en is verworden tot een applausmachine van de regering-Bouterse.
Lees het hele artikel in het juninummer van Parbode.