Eye catchers of een werkelijke verandering?

Enkele jongeren hebben zich voor de komende verkiezingen geprofileerd als toekomstige kandidaten voor het nieuwe parlement. Zij hebben een frisse kijk op zaken en kunnen verandering teweeg brengen in de huidige politiek, die gerust oud genoemd kan worden. Bieden de politieke partijen de jongeren daadwerkelijk de kans en ruimte om iets bij te dragen, of is het simpelweg een list om meer stemmen te trekken?

De Democracy Unit van de Anton de Kom universiteit van Suriname heeft afgelopen maart de jongerenafdeling ‘Young DU’ geïnstalleerd. Deze heeft als doel activiteiten te initiëren en uit te voeren, die jongeren in staat stellen actief en kritisch te participeren bij sociaal-maatschappelijke en democratische vraagstukken. De groep, bestaande uit zeven jongeren van verschillende politieke partijen, is voor twee jaar gekozen. Hans Breeveld, politicoloog en directeur van de Democracy Unit, vindt dat duurzaam succes afhangt van de interne partijdemocratie. “De leiders van de politieke partijen hebben het voor het zeggen en hun goedwilligheid kan de jongeren een kans bieden om op de kandidatenlijsten te komen.
“Politieke partijen zijn gestoeld op democratie, zeggen ze, maar veel personen die momenteel deel uitmaken van de Nationale Assemblee, zijn geen echte volksvertegenwoordigers. Ze lopen daarvoor te veel aan de leiband van hun partijvoorzitters. Als een jonge carrière afhangt van de voorzitter, dan zal het lied van de voorzitter gezongen moeten worden.”
Breeveld vindt dat jongeren niet gebruikt moeten worden als eye catcher. “Wel aangesloten bij een partij, maar hun ideeën zijn niet opgenomen in het partijprogramma. Jongeren moeten zelf waakzaam zijn en zich niet laten misbruiken.”
Partijvoorzitters bepalen zelf hoe lang zij zitten en pas als ze worden weggejaagd of de natuur een handje helpt, komen hun plaatsen vrij. Wie niet als hen denkt, moet weg. Dit moet veranderen, anderen moeten de kans krijgen, want zo alleen kan de politiek zich ontwikkelen. Guinness Book of Records vermeldt in juni 1999 (nu wijlen) Jaggernath Lachmon als langstzittende parlementariër ter wereld.

Ambities
Melvin Bouva (27), oud-voorzitter van het Nationaal Jeugdparlement en voormalig Millennium Development Goals-jeugdambassadeur, verraste vriend en vijand toen hij aangaf actief lid te zijn van de Nationale Democratische Partij (NDP). Bouva werd al een tijdje geassocieerd met de Nationale Partij Suriname (NPS), maar de jonge politicus staat achter de keuze die hij heeft gemaakt. “Het is een bewuste stap, gebaseerd op mijn ambities en de ideologie en toekomstvisie van de NDP.”
Bouva is van mening dat er partijen zijn die jongeren misbruiken voor hun politieke race en zo kiezers misleiden. “Ik ben ervan overtuigd dat de NDP jongeren gebruikt om antwoord te geven op de behoefte die er is. Jongeren worden bewust en actief ingezet.” Zo geeft Bouva aan dat de NDP kan aantonen dat binnen de partij jonge personen worden toegelaten om hoge posities te bekleden. “De NDP is de partij met de meeste jonge parlementariërs zoals Ricardo Panka, Wedperkash Joeloemsing en André Misiekaba. Binnen de partij hebben jongeren verder een stem in diverse structuren en instituten waar belangrijke besluiten worden genomen. Onze stem geldt onder meer in het Centraal Politiek Orgaan en de Centrale Verkiezingscommissie, waarin ik samen met drie andere jonge vertegenwoordigers participeer.”

Overdracht
Patricia Etnel (33) is een opkomend talent binnen de Nationale Partij Suriname (NPS). Zij heeft naast haar doctoraal studie bestuurskunde, de Master Public Administration in Governance gevolgd aan het Lim A Po Instituut en heeft voor deze studie een onderzoek verricht, getiteld ‘Young People and Political Participation in Suriname’. Volgens haar laat de belangstelling van jonge leiders voor de komende verkiezingen zien dat er een belangrijke ontwikkeling plaatsvindt in de politiek en dat er vernieuwing komt in het elan van politieke leiders.
“Er is sprake van overdracht en de potentiële jonge opvolgers komen nu in beeld. Jongeren in de politiek zijn niet iets nieuws en wij worden ook niet misbruikt. Wij zijn een deel van de samenleving en kunnen het leiderschap aanleren.” Uit Etnels onderzoek komt onder meer naar voren dat jongeren politiek ervaren als een deel dat niet tot hun levensstijl behoort. “Het is de taak van de politieke partijen om de jeugd te laten meedenken en -beslissen over de toekomst. De NPS geeft jongeren de kans om te groeien in deze politieke organisatie. Kijk naar Marengo, die nu Assembleelid is. Henck Arron was 32 jaar toen hij premier werd van Suriname. Venetiaan was 38 toen hij minister van Onderwijs werd. Jongeren hebben altijd een kans in onze partij.”
Bouva weet nog niet welke functie hij wil bekleden, maar heeft wel een doel dat hij nastreeft. “Een bijdrage leveren aan het politiek-bestuurlijke voor een nieuw Suriname. Ik zie Suriname in 25 tot 30 jaar uitgroeien tot een ontwikkeld land. Dat is ‘De Surinaamse Droom’ waar ik voor ga. Optimaal gebruikmakend van al onze potenties. Suriname staat, gezien onze natuurlijke hulpbronnen, aangeschreven als het zeventiende rijkste land in de wereld en wij staan op de vijfde plaats wat onze waterbronnen betreft. Deze welvaart wil ik terugzien.
“Ik wil een Suriname, dat regionaal en internationaal gekend en erkend wordt voor haar productie, groei en welvaart. Daarom is de noodzaak voor een strategisch ontwikkelingsplan voor Suriname gebaseerd op een duidelijke doelstelling voor een periode van minimaal twintig jaar bijzonder hoog. Het is tijd dat we het plan samenstellen en uitvoeren met de inzet van alle groepen van de samenleving, dwars door alle politieke partijen, dwars door alle etnische groepen, leeftijden en organisaties. Wij moeten samen werken aan het plan en bevestigen wat we willen doen in de komende twintig jaar. De NDP heeft die visie en ik zal mij inzetten om eraan te werken.”

Ervaring
Vaak genoeg zeggen politieke leiders dat jongeren eerst ervaring moeten opdoen, voordat zij in aanmerking kunnen komen voor bepaalde posities. Volgens Breeveld moet de jeugd zich afvragen wat die leiders hier precies mee bedoelen. “Immers, ervaring doe je pas op als je de kans krijgt en het is betrekkelijk. Wat betekent ervaring in een land met zoveel armoede? Dan is output echt belangrijker.” Bouva meent dat een goede leider zich moet inzetten om mensen in een bepaalde richting te bewegen. “Als je dat doet, draag je bij aan hun bekwaamheid in bepaalde zaken. Gezegd wordt dat ervaring een vereiste is, maar dat mag geen excuus zijn om jonge mensen uit te sluiten bij politieke ontwikkeling. Het is de fout van politici dat er op dit moment onervaren mensen zijn. Het zijn dezelfde leiders die zo lang in de politiek zitten en niets hebben gedaan om jonge politici te helpen ontwikkelen. Zij hebben gefaald!”
Etnel zou het niet op ervaring schuiven als het om een politieke carrière gaat voor de jongeren. “Jongeren moeten kennis hebben over de politieke geschiedenis van het land. Verder moet het een roeping zijn om in de politiek te gaan. Je moet een leider willen zijn. Ervaring doe je naar gelang de tijd verstrijkt zeker op. Ga als jonge leider ervan uit dat wie zijn geschiedenis niet kent, gedoemd is te falen in het heden en de toekomst.”
Ze geeft aan dat het moeilijk te voorspellen is of veel jongeren gaan stemmen. “Als je kijkt naar andere landen, dan blijkt dat jongeren niet enthousiast zijn om naar de stembus te gaan. Een groep die zeker gaat, is die van boven de dertig. Belangrijk is wel dat juist de jeugd uit de fouten leert van hun voorgangers en ervoor kiest te concentreren op de vooruitgang van het land en niet gaat voor de eigen belangen. De jeugd moet laten zien waar ze voor staat: vernieuwing en verandering.”
Bouva roept zijn peers op om in groten getale naar de stembus te trekken. “Jongeren moeten inzien dat zij mede-eigenaar zijn van dit land, Sranan. Het besef moet er zijn dat als er thuis gezeten wordt en er geen besluiten worden genomen, verwaarlozing en achteruitgang worden gestimuleerd. We moeten dus massaal een beslissing nemen om de ontwikkelingsrichting van ons land te bepalen. Dat doen we op de verkiezingsdag en ook daarna zullen we ons daarvoor inzetten. Velen roepen om verjonging, vernieuwing en verandering. Op basis hiervan reken ik erop dat er veel jongeren zullen gaan stemmen.”
Breeveld geeft aan dat jongeren een nieuwe manier van denken moeten ontwikkelen en stimuleren. “Nu komen wij, als land, niet boven de middelmaat uit. Er moet dringend verandering komen in de wijze van politiekvoering in Suriname. Je kunt pas interesse hebben voor de politiek, als de politiek die ook voor jou heeft.” 

0

Gedeeld