FayaLobi: Land van excuses
Niet zo lang geleden woonde ergens aan de rand van de Atlantische Oceaan, in een royaal met groen bedekt land, een apart volk. Het was een hardwerkend volk dat uren, dagen, maanden of zelfs jaren eenieder die op de vaart ging, vanaf de kade vrijblijvend van kritiek voorzag.
Dit prachtige land boordevol mogelijkheden heette Excuus, en de inwoners Excusisten. Het land was rijkelijk gezegend: natuurlijke grondstoffen, prachtige natuur, voldoende water, zon en wind, talentvolle burgers. In Excuus kon je al je dromen waarmaken. Ware het niet dat de hardwerkende Excusisten bijkans de helft van hun tijd doorbrachten met het geven van adviezen over ervaringen die ze nooit hadden opgedaan.
Minimaal tien keer op een dag zaten ze voor ten minste drie uren te vergaderen, en discussieerden ze over de vele mogelijkheden in Excuus. Althans, als iedereen op tijd aanwezig was. In Excuus had iedereen wel een reden waarom iets niet kon. Baby ziek, hond ziek, buurvouw ziek, betovergrootmoeder ook ziek… En daarvoor was onderling zeer veel begrip.
Wanneer een niet-Excusist het dan op zich nam om een mogelijkheid aan te pakken, was het hek van de dam. Hoe durfde een niet-Excuus zo’n asociaal excuus te verzinnen om iets op te pakken waar rasechte Excusisten zich al jaren, vanaf de kade, mee bezighielden?
Deze in hun ogen proactieve en constructieve houding van de Excusisten zorgde voor een knappe uitdaging voor de progressie van het land. Het verloop van deze disharmonie resulteerde in een afname van de grondstoffen, afbraak van de natuur, vervuiling van het water, alsook het wegtrekken van talenten. De Excusistische intellectuelen waren het volledig oneens met deze aantijgingen. Gezien hun ervaringen had Excuus voldoende potentie om tot een van de rijkste landen te behoren. Ware het niet dat ze enkele hoofdredenen hadden waarom dit niet altijd mogelijk was. Zo zouden ze het allang gerealiseerd hebben, maar de auto van de president van Excuus kwam klem te zitten onderweg naar een van zijn befaamde meetings. Volgens hen zijn ze eigenlijk heel dicht bij de implementatie, maar missen ze de fysieke ondersteuning van elke Excusist. Helaas!
Excuses voor ieder ongemak.