Werk, het is wat de meesten van ons hier samenbracht. Na Guyanezen, Brazilianen en Haïtianen, trekken nu ook steeds meer arbeiders uit de Filipijnen naar ons land. Maar in tegenstelling tot veel andere nieuwkomers, zijn zij hoog opgeleid.
Zo werd de Filipijnse civieltechnicus Edu Yabut drie jaar geleden naar Suriname gehaald door landmetingsbedrijf Engineering Surveys (EnSu). Met vele andere Filipijnen, werkzaam bij verschillende bedrijven, bouwt hij nu aan de uitbreiding van de Staatsolie-raffinaderij. “We zijn net familie; we behandelen elkaar als broers.”
“In mijn vak is nauwkeurigheid paramount”, zegt zijn werkgever Errol Verwey van EnSu. “Daarna komt betrouwbaarheid. Als je met een Filipino afspreekt om zes uur, dan is hij er om halfzes. Ze zijn zachtaardig en eerbiedig, ze werken graag en leren snel. De meesten kennen in een jaar Surinaams. En ze zijn fexibel. Soms heeft een project haast, dan kan je ze eerder van vakantie laten terugkomen. Geen probleem. Probeer dat maar eens met een Surinamer.”
Yabut en zijn collega’s voorzien in een groeiende vraag naar geschoolde arbeiders. In de eerste helft van 2013 kregen 102 Filipino’s een werkvergunning. Daarmee gingen alleen Chinezen (116) en Nederlanders (136) hen voor. En de Aziaten worden niet alleen ingezet voor de uitbreiding van de raffinaderij. Ook het Sint Vincentius Ziekenhuis heeft vergevorderde plannen om voor de nieuwe afdeling Spoed Eisende Hulp artsen en verpleegkundigen uit de Filipijnen te halen.
Meer lezen? Koop dan de novembereditie van Parbode. NU in de winkel!
Nu populair
