Drie jaar geleden is het project ‘Doculab 8 voor 40’ gestart, in het kader hiervan zijn zes documentaires gerealiseerd. Die hebben elk hun eigen onderwerp, specifieke vorm en aanpak, maar ze hebben gemeen dat ze zich allemaal afspelen in ons land en gemaakt zijn door Surinaamse filmmakers. Frits de Gids, een documentaire van 56 minuten, werd geregisseerd door Tessa Leuwsha.
Frits leidt toeristen rond in het dorp waar zijn ouders vandaan komen. Zelf is hij opgegroeid in de stad, maar hij kent de mensen en de tradities van het dorp goed. In de documentaire zien we hoe hij een oogje heeft op een dorpsmeisje en zijn uiterste best doet haar het hof te maken. Een van de regels die de traditie voorschrijft is dat de man een pan aan de uitverkoren dame aanbiedt.
De film is lichtvoetig en toegankelijk, een prettige film waar je van het begin tot het eind geboeid naar kan kijken. Wel doet deze film voor een documentaire een beetje vreemd aan, want na een paar scènes ga je je afvragen of het niet een speelfilm is in plaats van een documentaire. Nergens reageert iemand op de aanwezigheid van de camera, bovendien is het verhaal helemaal opgebouwd uit dialogen tussen mensen, er is geen voice-over of interview. De eerste scène laat zien hoe Frits wakker wordt in zijn hangmat en vervolgens naar familie in de stad belt om te vragen of ze een pan willen opsturen. Als hij z’n ogen open doet, kijkt hij niet naar de camera, maar begint meteen te bellen. Dit telefoongesprek vormt het beginpunt van het verhaal, waarin Frits zijn geliefde meisje wil laten weten dat hij haar leuk vindt en haar probeert over te halen hem ook leuk te vinden. Natuurlijk gaat dit niet zonder slag of stoot, daarvoor moeten er allerlei twijfels en obstakels worden overwonnen.
Lees het hele artikel in de maarteditie van Parbode
Nu populair
Memre: Sattiakumarie Jawalapersad-Paltan (1963-2023)
You may also like
