Elk eind is een begin
Toen Arie Verkuijl op 18 april van dit jaar overleed, werd hij vooral herinnerd als filmregisseur en -producent. Dat is opmerkelijk, want hij was een groot deel van zijn leven vooral architect. Pas in 2005 kwam hij serieus in aanraking met het fenomeen film, toen hij zich als student inschreef bij de Surinaamse Film Academie (SFA). Sindsdien was hij niet meer te stuiten. Als producent was hij betrokken bij de films ‘13 van ons’ (2006), ‘Het geheim van de Saramacca rivier’ (2007) en ‘Het laatste verlangen’ (2007), in 2008 ging hij twee maal op de regisseursstoel zitten, met ‘Ontworteld’ en ‘Wat de vrouw wil… is de wil van God’ als resultaat.
Vorig jaar ging ‘Elk eind is een begin/Chaque fin est un debut’ in première, eveneens door Verkuijl geregisseerd.
Het bijzondere aan de film is dat afwisselend Trio, Sranantongo, Frans en Nederlands wordt gesproken. En dat het verhaal zich voor een belangrijk deel afspeelt in Pelelu Tepu, een indianendorp diep in de Surinaamse jungle.
Een Franse vrouw zoekt haar collega, die naar Suriname was vertrokken voor een zakenreis maar uiteindelijk keerde ze niet op het afgesproken tijdstip terug Een prima uitgangspunt om een leuke en spannende film te maken, maar helaas is het dat niet geworden.
Vooral de hoofdrolspeelster werkt de kijker al snel op de zenuwen. De naar haar collega speurende Française ontpopt zich als een irritante bitch, met weinig respect voor Suriname en haar bewoners. Ik vermoed dat ze in een vorig leven slavendrijver is geweest en persoonlijk de zweep hanteerde om slaven een aframmeling te geven. Ongetwijfeld zal Verkuijl de bedoeling hebben gehad om dit personage op die manier neer te zetten, maar hier is sprake van overkill. Al snel heb je geen zin meer om dat mens nog maar één seconde te zien. Er zijn echter meer redenen om de film niet uit te kijken: het verhaal sleept zich tergend traag voort, er zit geen spatje spanning in. Vooral de dialogen tussen de Franse bitch en haar inmiddels in Pelelu Tepu gevonden collega zijn tenenkrommend.
Dit product van Verkuijl is geen aanwinst voor welk filmarchief dan ook. Als het goed is gaat binnenkort zijn laatste film, ‘Mijn moeder is overal’ in première. Laten we hopen dat deze meer indruk maakt. Tot die tijd zal ik mij Arie Verkuijl vooral herinneren als begenadigd architect.
Roy Wongsodikromo
Elk eind is een begin/Chaque fin est un debut, Arie Verkuijl (regie), Film Instituut Paramaribo/SFA (productie), 2009
Gesignaleerd: The kings of legacy
De oprichters van Legacy Entertainment, Ori Plet en Fabian Sijmor, brengen hun werk op straat aan de man, zonder tussenkomst van Sasur of muziekwinkels. Hun laatste dvd is een verzameling van optredens, battles, videoclips en een korte film en geeft een goed tijdsbeeld van de hedendaagse Surinaamse hiphop. De kijker/luisteraar moet echter wel de magere beeld- en geluidskwaliteit voor lief nemen. Legacy Entertainment heeft een eigen manier van het beschermen van hun rechten: ‘Illegaal kopiëren van dit product zal beloond worden met een punt in je reet’.
The kings of legacy, Legacy Entertainment, 2009
Nu populair
