Wan Pipel
Ter gelegenheid van de Onafhankelijk-heid van Suriname, maakte Pim de la Parra een film over de liefde voor het land. Hoewel we inmiddels alweer 34 jaar verder zijn, wordt in menig (Surinaamse) huiskamer nog steeds met grote hilariteit naar de film gekeken. ‘Wan Pipel’ (1976) flopte echter in de bioscopen. De la Parra vertrok na een tussentijdse vijfjarige sabbatical op Aruba in 1998 terug naar zijn Suriname, waar hij tot voor kort nog steeds kleine films maakte.
De Creoolse Surinamer Roy die in Nederland studeert, wordt teruggeroepen naar Suriname omdat zijn moeder op sterven ligt. Zijn Nederlandse vriendin Karina leent hem geld voor een vliegticket. Eenmaal terug in Suriname begint Roy een verhouding met de Hindostaanse Rubia. Hij komt er achter hoe slecht hij zijn eigen land kent en wil niet meer terug naar Nederland om zijn studie af te maken, zelfs niet als Karina vanuit Nederland overkomt om hem op te halen.
De verwarring die zich van Roy meester maakt, wanneer hij voet aan land zet in zijn geboorteland, is één van de meest aansprekende en voor veel Surinaamse Nederlanders herkenbare scenes van de film. Roy, die al jaren in Amsterdam woont en zich ogenschijnlijk aangepast heeft aan Nederland, maakt in Suriname kennis met de geschiedenis van hem en zijn land. Langzamerhand voelt hij zich steeds meer één worden met het land dat zo’n ‘bijzondere’ relatie heeft met Nederland. Wie echter denkt dat de voormalige kolonie een paradijs is met alleen maar gezelligheid en muziek komt bedrogen uit. De filmmaker laat op heldere manier een land zien, dat belast is met een verleden, voornamelijk veroorzaakt door de voormalige kolonisator, waarbij raciale verschillen ervoor zorgen dat de titel van de film ‘Wan Pipel’ een ideaal is, dat in 1976 mijlenver van de harde realiteit was verwijderd. Het acteerwerk in de film is niet subliem te noemen, maar zowel Borger Breeveld, Diana Gangaram Panday als Willeke van Ammerooy, die de belangrijkste rollen vervullen, leveren een, zeker voor die tijd en gezien de omstandigheden, meer dan behoorlijke prestatie.
Interessant is dat het gehele oeuvre van De la Parra wordt gedigitaliseerd, zo ook ‘Wan Pipel’. In dat kader reisde Van Ammerooy naar Suriname af voor een hereniging met Borger Breeveld en om de vertoning van de nieuwe gedigitaliseerde versie bij te wonen.
Wan Pipel, Pim de la Parra en Wim Verstappen, Scorpio Films, 1976
Gesignaleerd: Voorwaardelijk Vrij
Het gaat goed met Roué Verveer. Hij is populair, zijn dvd’s vliegen de winkels uit en hij werd onlangs genomineerd voor de prestigieuze cabaretprijs Neerlands Hoop. Maar nu heeft angst de kop opgestoken, want stel dat hij alles weer kwijt raakt? Want hoe vrij ben je eigenlijk in het ‘vrije’ Nederland? In zijn vierde voorstelling ‘Voorwaardelijk vrij’ verwondert Verveer zich over de verharding en onveiligheid in de samenleving. Uiteraard niet zonder de nodige humor. De dvd is opgenomen in De Meervaart in Amsterdam en verkrijgbaar via diverse winkels en internetsites.
Voorwaardelijk Vrij, Roué Verveer, Pias Benelux, EAN 5414939047619
Nu populair
