Al zes jaar zetelt Asiskumar Gajadien intussen in onze Nationale Assemblée, de plek waar hij regelmatig zwaait met onthullende documenten die alweer een nieuw corruptiegeval aan de kaak stellen. En van waaruit hij de brieven aan president Desi Bouterse schrijft, waarin om opheldering van misstanden wordt gevraagd – brieven die trouwens steevast onbeantwoord blijven.
Wanneer Parbode hem in het hoofdkwartier van de Vooruitstrevende Hervormingspartij (VHP) een bandopnemer onder de neus duwt, wuift Gajadien zijn bijnaam van klokkenluider echter meteen weg. “Men noemt mij nu inderdaad zo, maar eigenlijk houd ik daar helemaal niet van. Ik doe die onthullingen namelijk niet om zelf te scoren. Het gaat er mij om dat zaken in het land verbeteren en fraude niet meer voorkomt. Mijn prioriteit is niet om mensen in de gevangenis te doen belanden. Wie corrupt is, moet natuurlijk worden bestraft, maar ik vind het nog belangrijker dat gestolen geld kan terugvloeien naar de samenleving. Dat is voor mij de grootste prioriteit, meer nog dan mensen achter slot en grendel te krijgen.”
Het is een instelling die Gajadien naar eigen zeggen met de paplepel kreeg ingegoten. De volksvertegenwoordiger vertelt dat hij en zijn twee zussen opgroeiden in een arm gezin. “We woonden tot mijn vijftiende in Ramgoelam, een echte volksbuurt. Daarna verhuisden we naar de Highway. Mijn moeder stond er als kostwinner alleen voor omdat mijn vader al vroeg is overleden, wat uiteraard niet makkelijk was. Van haar heb ik echt geleerd wat de kracht van oprechtheid is. Oprecht zijn en blijven, werpt altijd vruchten af. Het merendeel van wat ik tot vandaag heb bereikt, heb ik aan die levensvisie te danken. En aan mijn sterke geloof in de Almachtige.”
Een interview, deze maand in Parbode.
Nu populair
