Gezelligheid op z’n Frans
Le Toucan, niet te missen voor iedereen die vanuit Suriname oversteekt naar Frans-Guyana. Dit café-restaurant in Saint Laurent du Maroni is bekend onder de lokale bevolking. Maar daarnaast voornamelijk een horecagelegenheid voor Franse, Nederlandse en Surinaamse toeristen om bij te komen van een wandeling of te genieten van een maaltijd.
De rust tijdens de boottocht over de Marowijnerivier doet het zweterige, onrustige Albina snel vergeten. De wind door je haren, klaar voor een ander land. Een oversteek naar Frans-Guyana is zo gemaakt. Via trage douanebeambten of op de illegale manier, buiten de grensposten om. Eenmaal aan wal begeef je je in een Franssprekend land, waar wordt betaald met euro’s en het verkeer rechts rijdt.
Het plaatsje Saint Laurent du Maroni ligt aan de overkant van Albina. Een wandeling door de stad geeft een beeld van dit stukje Frankrijk in de tropen. Volop auto’s van het merk Renault, Citroën en Peugeot. Waar ze in Suriname vooral broodjes pom en bakkeljauw verorberen, is hier op elke hoek een boulangerie te vinden met verse croissants en stokbrood.
Na een wandeling langs de markt, het kerkje en de gevangenis, is het tijd om even uit te puffen bij Le Toucan. Het restaurant van mevrouw Bunsee, heeft wat weg van een bruin café maar wel met een grote, open ruimte om te dineren. De bar herbergt een houten kast vol verschillende likeuren en dranken, en twee taps die vroeg op de middag al rijkelijk vloeien. Het terras langs het trottoir biedt uitzicht op de voorbijgangers. Deels lokalen, deels blanke Fransen die tijdelijk zijn uitgezonden of permanent in ons buurland wonen.
De eigenaresse, die van oorsprong Surinaamse is, klinkt qua tongval als een typische Amsterdamse. Ze heeft jaren in de Nederlandse hoofdstad gewoond en besloot toen vanwege de binnenlandse oorlog niet terug te gaan naar Suriname maar in Frans-Guyana neer te strijken. “Ik heb dit restaurant in mijn eentje opgericht. Inmiddels woont mijn zoon ook in Frans-Guyana en hij is vaak aanwezig in het restaurant. Ik ga nog wel eens naar Suriname om mijn moeder op te zoeken, maar ik zou er niet meer willen wonen”, vertelt ze.
Het drukbezette terras oogt druk en gezellig. “Het is hier eigenlijk altijd vol. Overdag zit iedereen buiten te lunchen en te borrelen. ’s Avonds is er diner en later op de avond wordt het een bar met soms livemuziek. We sluiten meestal pas laat”, zegt Bunsee. De menukaart is een totaal andere dan er in Suriname te vinden is. Veel vlees, zoals als varken en biefstuk, wild en traditionele lokale gerechten. Daarnaast staan er salades met kip, geitenkaas of tonijn op het menu. Heerlijk onder het genot van een goede Franse wijn. En voor de bierliefhebbers is er natuurlijk Kronenbourg 1664, koud uit de tap en lekker fris onder de hete zon. Le Toucan is dus typisch Frans, maar wel met een trots Surinaams tintje.