Glitter, glamour èn promotie
Vanaf de eerste editie in 2006 heeft Surindia Glamour zich bewezen. Na zes jaar voelt de jonge organisatie, bestaande uit vijf kernleden, zich rijp voor the big step: het organiseren van Miss India Worldwide in ons land. Dat betekent niet alleen een week van glitter en glamour, maar ook het promoten van Suriname.
Als het aan de organisatie had gelegen, was het allemaal nog groter georganiseerd dan het nu wordt. “Maar de zaal kan gewoon niet meer mensen accommoderen!” zegt Fanisha Salamat, over één van de grootste evenementen ooit gehouden in Suriname. Of de kleinschaligheid hiervan een bedreiging vormt, zegt ze: “Nee, over het algemeen zijn wereldwijde peagants niet voor het grote publiek, maar meer een VIP-evenement. Ons streven was om de Ballroom van de Kamer van Koophandel en Fabrieken (KKF) om te toveren tot een chique zaal naar internationale maatstaven. Bij de verkiezing van Miss India Suriname in oktober vorig jaar waren duizend zitplaatsen en die moeten nu gedeeld worden met de buitenlandse gasten. We verwachten vijfhonderd buitenlanders, de helft blijft dus over voor de Surinamers. Vandaar dat we de mensen ook vragen om niet lang te wachten met het kopen van een entreekaart. In principe kunnen we er meer tafels bij zetten, maar het maakt de ruimte niet mooier. Bovendien wordt het podium groter, want het gaat nu om viermaal zoveel kandidaten.”
Fanisha rekent op 35 tot veertig kandidaten, afkomstig uit evenveel landen, die naar Suriname komen om deel te nemen aan Miss India Worldwide 2012. Het internationale evenement wordt de eerste in Zuid-Amerika en het Caribisch Gebied, een primeur dus. En daar gaat het ook om bij Surindia Glamour: Suriname als land internationaal bekendheid geven.
Reeds in het eerste jaar dat Surindia Glamour internationaal naar buiten trad (toen won Fareisa Joemmanbaks de titel Miss India Worldwide) werd de jonge organisatie al gevraagd om de volgende editie te organiseren. Fanisha: “In New York waren ze onder de indruk van ons jonge team, maar we vonden onszelf nog niet ready daarvoor. Nu, vijf jaar later, zeggen we van ‘Ok, we gaan het wel aan kunnen’. Intussen zijn er ook meer hotels bijgekomen.”
“Wanneer we mensen spreken in het buitenland, weet negentig procent niet waar Suriname ligt. Alleen tijdens de Miss India Worldwide verkiezingen horen ze de naam ‘Suriname’. Ze zien het dan ook als een persoonlijke uitdaging om met hun missen hier te winnen. Want tot nu toe is Suriname altijd sterk geweest!”
Beter concept
Vóór de eerste Miss India Suriname, organiseerde Lions Club Parwani enkele malen de Miss Hindustani verkiezing. Een van de winnaressen, Namita Ajodhia, reisde toen op eigen houtje naar de Miss India Worldwide verkiezing. Voorzitter van Surindia Glamour, Anil Ramhit Doebe: “Ik participeerde toen als bedrijf met sponsoring, maar ik vond dat ze te weinig deden met de dames. Na de verkiezing waren ze klaar; cultuur, voorbeeldfiguur, traditie en dat soort zaken kwamen ook niet naar voren. Toen zijn we met vijf vrienden gestart. We wilden niet alleen een ander concept, maar ook een beter platform bieden voor de Hindostaanse vrouw. Behalve educatie en gevarieerde trainingen, ook sociale projecten en bedrijven bezoeken in het programma. En ik mag zeggen: de dames doen het goed! De eerste Miss India Suriname heeft ook gelijk de wereldtitel binnengehaald.”
Surindia Glamour en Miss India Suriname hebben bewezen dat ze een nationaal product zijn dat nationaal wordt gedragen. Dit valt op te maken uit de betrokkenheid van het bedrijfsleven, media en de gehele samenleving. Van de contestanten moet tenminste één van de ouders volbloed Hindostaans zijn.
Fanisha: “Toen wij begonnen, deed de Lions het al een paar jaar niet meer, terwijl de vraag er was. Ik deed toen mee aan Miss India Holland omdat er hier geen missverkiezingen werden gehouden. En daar heb ik van geleerd dat wij iets in Suriname moeten doen, en beter ook! Onze eerste editie in 2006 werd heel goed ontvangen. We kregen opbouwende kritiek. Met de Lions hebben we goede banden. We vragen ze om adviezen en enkele leden hebben ook tot de jury behoord.”
Om iedereen in de gelegenheid te stellen wat van Miss India Worldwide mee te maken, heeft de organisatie gekozen voor een festivalvorm. In de week van 20 tot 25 februari is er een gevarieerd aanbod aan activiteiten: een foodfestival met koks uit India, een Bollywood filmfestival, een talentenavond, een feestelijke modeavond en uiteraard het hoofdgebeuren, de verkiezing van Miss India Worldwide 2012 op 25 februari zelf. Ook worden bedrijven van de deelnemende lidlanden met de verschillende sectoren van het Surinaams bedrijfsleven in contact gebracht. Surindia Glamour ziet het Miss India Worldwide-evenement als een goede gelegenheid om Suriname en de grote diversiteit in cultuur, religie, taal en gastronomie te promoten. Diversiteit in pure vorm, die ons de bekendheid moet geven als authentiek.
Maar behalve Suriname onder de aandacht brengen, lijkt het op de grote avond niet alleen te gaan om het winnen van de titel.
First runner up Miss India Suriname, Soraya Jaikaran: “Het was heel intensief, al de trainingen, maar de nadruk van de organisatie lag ook bij de goede verstandhouding onder de contestanten. Samenwerken was belangrijk. Alleen dàn kan je een goede show neerzetten. Aan wat je gedurende die twee maanden hebt geleerd, heb je voor de rest van je leven baat bij.”
Fanisha: “Dames uit het eerste jaar voelen zich nog steeds betrokken en zijn actief binnen de organisatie. Ze snappen waar het allemaal om draait. Het verschilt van persoon tot persoon, maar door mee te doen, word je als persoon sterk gemaakt en dit geef je terug aan de maatschappij. Je doet mee om meer van jezelf te willen. De mentale training neemt dan ook de meeste tijd in beslag. Miss India Suriname is geen kort lopend project, we zijn er een heel jaar mee bezig.”
Miss India |
De Indian Festival Committee (IFC) is de moederorganisatie van de Miss India Worldwide Verkiezing. De organisatie is gevestigd in New York City en organiseert al sinds 1980 jaarlijks schoonheidsverkiezingen gericht op de Amerikaanse bevolking van Indiase afkomst. In 1980 besloot de IFC een soortgelijke verkiezing op wereldniveau te houden en zo kwam de eerste Miss India Worldwide Verkiezing tot stand. Om zoveel mogelijk volgens een gestandaardiseerd concept te werken, zijn alle leden van de IFC verplicht enkele regels te handhaven voor wat betreft de kandidaten. Deze zijn tussen de 17 en 27 jaar oud, niet getrouwd, hebben geen kinderen en zijn burgers of ingezetenen van het land dat ze vertegenwoordigen of zijn daar geboren. Ook is van alle kandidaten minstens één ouder volbloed Hindostaans. |